Streszczenie 1 listu do Tesaloniczan
1 list do Tesaloniczan ma w przeważającej części charakter osobisty. Nie mogąc odwiedzić młodej wspólnoty, apostoł Paweł wysłał do niej Tymoteusza, który przyniósł bardzo pozytywne informacje. Stąd w swoim liście Paweł wyraża radość z wytrwałości Tesaloniczan w wierze i zapewnia ich o duchowej łączności. Nieliczne, ale bardzo istotne wątki teologiczne dotyczą zmartwychwstania Kościoła i znaków powrotu Pana:
- 1 Tesaloniczan 1 - podziękowanie za wiarę Tesaloniczan i ich gorliwość w głoszeniu Ewangelii; znaki wyboru Bożego;
- 1 Tesaloniczan 2 - apologia działalności Pawła; problemy apostoła w ponownym odwiedzeniu zboru;
- 1 Tesaloniczan 3 - wizyta Tymoteusza w Tesalonice; powrót Tymoteusza i zdanie relacji Pawłowi; radość i dziękczynienie za wiarę Tesaloniczan;
- 1 Tesaloniczan 4 - potrzeba miłości braterskiej i obfitowania w owocach uczynków; utrzymywać swoje naczynie w czystości z dala od pożądania; starać się żyć spokojnie, dbać o swoje sprawy i pracować własnymi rękami; zmartwychwstanie Kościoła; pochwycenie;
- 1 Tesaloniczan 5 - Pan przychodzi jak złodziej w nocy kiedy powiedzą 'pokój i bezpieczeństwo'; potrzeba czujności; wierzący przeznaczeni do otrzymania zbawienia; porządek w zborze; nie odpłacać złem za zło; wszystko badajcie, a trzymajcie się tego, co dobre; powstrzymywać się od wszelkiego pozoru zła; duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście Pana.
1 Tesaloniczan 1
1 Tes. 1:4-7
"Wiedząc, umiłowani bracia, że zostaliście wybrani przez Boga; (5) Gdyż nasza ewangelia nie doszła was tylko w słowie, ale także w mocy i w Duchu Świętym, i w pełnym przekonaniu. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was. (6) A wy staliście się naśladowcami naszymi i Pana, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego; (7) Tak że staliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai" (UBG)
Komentarz: w niewybranych Ewangelia działa przez słowo, które pobożność - miłość obowiązkowa - przyjmuje jako obowiązek względem Boga. Natomiast wybrani, którzy pokutują względem Boga przez Jezusa Chrystusa, stają się także odbiorcami 'mocy i ducha świętego' przez przyjęcie daru Boskiej miłości agape - miłości prawdy, która rozwija w wybranych postawę służby dla Słowa Bożego nie tylko w jego przestrzeganiu, ale również pogłębianiu zrozumienia, ewangelizacji, nauczaniu i proroctwie. To jest postawa ofiary z jednej strony, dlatego Paweł pisze o przyjęciu słowa w ucisku; z drugiej strony, to także entuzjazm i motywacja ukierunkowana w stronę pracy dla prawdy, dlatego w wersecie 6 czytamy o 'radości ducha świętego'. Ogólnie rzecz ujmując, opis Pawła pokazuje duże zaangażowanie w Ewangelię wybranych wierzących, ich radość z prawdy i gotowość do poświęceń na jej rzecz.
Kontekstowe tematy Biblijne:
- rozszerzony komentarz do 1 Tes. 1:4-7
- spłodzenie z ducha
1 Tesaloniczan 4
1 Tes. 4:15-17
"Bo to wam mówimy przez słowo Pana, że my, którzy pozostaniemy żywi do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. (16) Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej zstąpi z nieba, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. (17) Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem" (UBG)
Komentarz: zmartwychwstanie odbywa się w dwóch etapach: 1) w obecnie trwającym Wieku Ewangelii zmartwychwstają ci z powołanych, którzy okazali się być wiernymi w stopniu, który zapewnił im chwałę Boskiej natury w charakterze królów i kapłanów z Jezusem Chrystusem; 2) wszyscy pozostali zmartwychwstają w przyszłym tysiącletnim Królestwie. Mówiąc o przyjściu Pana w wersecie 15, Paweł odnosi się do drugiego etapu, który rozpocznie się po zakończeniu obecnego systemu rzeczy w Dniu Pańskim. Kto zatem ma zmartwychwstać przy inauguracji Królestwa - "zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi" (werset 16).
Zmarli w Chrystusie to nowe stworzenia - członkowie Kościoła, którzy nie wykonali w pełni swojego poświęcenia, aby móc uzyskać chwałę Boskiej natury, ale nie okazali się także być zupełnie niewiernymi (antytypiczni lewici). Ich działem będzie natura duchowa, ale niższa od natury Boskiej, a ich zmartwychwstanie odbędzie się nie wcześniej jak podczas przyjścia Pana w jego Królestwie. Mają jednak zapewnienie, że "powstaną pierwsi" w tym drugim etapie zmartwychwstania, tzn. wcześniej niż rozpocznie się ziemskie zmartwychwstanie niewybranych.
Zwycięzcy powołania, którzy będą królami i kapłanami w Królestwie, otrzymają swoją nagrodę przed rozpoczęciem się Dnia Pańskiego. Antytypiczni lewici natomiast zostaną zachowani, aby przejść przez doświadczenia tego czasu. O nich mówi werset 17 - "my, którzy pozostaniemy żywi". Porwanie w obłoki mimo wszystko nie sugeruje porwania w górę w ciele ziemskim, ponieważ każda sfera ma swoje właściwe ciało, które może się w niej poruszać. Dlatego raczej spodziewam się przemienienia lewitów, którzy zwycięsko przejdą Dzień Pański, do natury duchowej.
Kontekstowe tematy Biblijne: