komentarzbiblijny.pl

"A jeśli ktoś uważa, że coś wie, to jeszcze nie wie tak, jak wiedzieć należy ... Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy" (1 Kor. 8:2, 13:9)

jesteś tutaj: > > > >


Komentarz do Rzym. 5:5 [miłość agape]

"A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany" (UBG)

Streszczenie komentarza: miłość agape jest wolą poznawania Słowa Bożego oraz służby na jego rzecz przez ewangelizację, nauczanie i proroctwo. W swoim podstawowym sensie jest emocją (rozlaną w naszych sercach), jednak stanem docelowym działania miłości w wierzących nie jest 'rozpływanie się w oparach ducha', ale rozwój w prawdzie - jej zrozumieniu i umiejętności przekazu.

Nieprzypadkowo w swoim najbardziej znanym katalogu owoców ducha zapisanym w apostoł Paweł wymienia miłość agape na pierwszym miejscu. Agape jest bowiem kluczowym elementem naszego duchowego rozwoju i podstawą relacji z Bogiem. Zgodnie ze słowami samego Pawła, nic nam nie pomoże, jeśli nie będzie miłości: "Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. (2) I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. (3) I choćbym rozdał na żywność dla ubogich cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam" (1 Kor. 13:1-3 UBG). Apostoł Jan pisze natomiast, że "Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością" (1 Jn. 4:8 UBG). Mamy zatem miłość jako warunek relacji z Bogiem i jednocześnie poznanie (gr. ginosko G1097) jako jej wynik.

Utożsamiamy zwykle miłość z emocją, która wzbudza w nas wolę określonego działania. Jeśli kocham swoją partnerkę, to znaczy, że chcę z nią być; jeśli kocham swoje dzieci, chcę dla nich jak najlepiej i działam dla ich dobra; jeśli kocham wędkować, poświęcam temu swój czas i środki (np. w postaci zaopatrzenia się w niezbędny sprzęt). Miłość jest zatem emocją, która wywołuje potrzebę określonego działania. Doświadczamy tego w życiu codziennym w różnych kontekstach; w kontekście duchowym Biblia pozycjonuje pojęcie miłości w analogicznym układzie: emocja -> wola -> cel. Emocja niezbędna jest do uruchomienia pewnego procesu, stąd w Rzym. 5:5 czytamy, że "miłość Boga jest rozlana w naszych sercach". Sam proces jednak skoncentrowany jest na prawdzie, stąd znajdziemy także w Nowym Testamencie pojęcie 'miłości prawdy'. Co więcej, Paweł pisze, że przyjmujemy miłość prawdy po to, aby osiągnąć zbawienie (). Nie ma zatem wątpliwości, że obiektem danej nam przez Boga miłości jest zbawienie przez postępowanie w prawdzie.

Gorliwość, choćby była wielka, nie usprawiedliwi nas przed Bogiem. Pisząc o usprawiedliwieniu z wiary, które większość Żydów odrzuciła, Paweł przyznaje, że "mają gorliwość dla Boga, ale nie według poznania". Tą gorliwością prowadzeni, nie starali się o zrozumienie, na czym polega Boża sprawiedliwość, ale chcieli ustanowić własną przez poleganie na przepisie prawa. Tym sposobem jednak "nie poddali się sprawiedliwości Boga" (Rzym. 10:1-3 UBG). Podobnie wielu wierzących w Chrystusa posiada wielką gorliwość w żarliwych modlitwach, wznoszeniu rąk, łzach, postach. Ich ofiara mimo to może nie zostać przyjęta, ponieważ "Nie każdy, kto mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. (22) Wielu powie mi tego dnia: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? (23) A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość" (Mt. 7:21-23 UBG).

Miłość zatem, choć w swojej istocie jest emocją/ wolą, musi prowadzić do dojrzałości postępowania w prawdzie i wierności w służbie dla Ewangelii. Nasz Pan oświadcza najwyraźniej: "Jeśli zachowacie moje przykazania, będziecie trwać w mojej miłości, jak i ja zachowałem przykazania mego Ojca i trwam w jego miłości" (Jn. 15:10 UBG). Bardzo silnie związek miłości z postępowaniem w prawdzie podkreśla również apostoł Jan. W jego listach znajdziemy wiele fragmentów, które łączą te dwa elementy, m.in. 1 Jn. 2:5 ("kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie wypełniła się miłość Boga. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy"), 1 Jn. 3:18 ("Moje dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą"), 1 Jn. 5:3 ("Na tym bowiem polega miłość Boga, że zachowujemy jego przykazania"), 1 Jn. 4:7, 5:18 ("miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje, narodził się z Boga ... Wiemy, że każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy"), 2 Jn. 1:6 ("A na tym polega miłość, żebyśmy postępowali według jego przykazań").

Wcześniej wspomniałem, że agape to nie tylko wierność prawdzie/ przykazaniom, ale także pragnienie służby dla Słowa Bożego/ rozszerzania domeny prawdy wśród tych, z którymi możemy mieć kontakt. Wydawanie świadectwa prawdzie było celem służby Pana Jezusa (Jn. 18:37). Tę samą służbę zlecił on do wykonania swoim naśladowcom (). Apostoł Paweł pisze jednak, że w tym dziele nie jesteśmy sami, "Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli. A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony" (). Swoich wybranych Bóg wyposaża we wszystko, co jest potrzebne do usługi prawdy. Nie tylko w zrozumienie i umiejętność nauczania (Mt. 10:19,20), ale także w wolę niezbędną do wykonywania poświęcenia. Stąd apel Pawła: "z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie. Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie" ().

Znaczenie miłości agape w służbie Ewangelii podkreśla Jezus w rozmowie z Piotrem zapisanej w Jn. 21:15-17. Trzykrotnie pyta apostoła "miłujesz mnie?", używając czasownika agapao (od którego pochodzi agape). Piotr odpowiada: "Tak, Panie, ty wiesz, że cię miłuję", używając jednak czasownika phileo, który odnosi się do przyjaźni. Jezus zatem, ponieważ nie otrzymał odpowiedzi na swoje pytanie, ponawia je jeszcze dwa razy. Chce uświadomić w ten sposób Piotrowi, że rozmowa nie dotyczy przyjacielskich stosunków, ale gotowości podjęcia służby dla prawdy wzorem Jezusa: "Paś moje baranki". Dla dalszego podkreślenia służebnego aspektu miłości, w wersetach 18 i 19 Jezus przepowiada Piotrowi jego śmierć, która ma nie być wynikiem 'chodzenia własnymi drogami', ale pójścia za Panem w wykonywaniu zleconego przez niego zadania. Miłość Chrystusa nie jest zatem relacją przyjaźni czy dobrej oceny - jest wolą podejmowania naszego poświęcenia wzorem Jezusa w służbie ewangelizacji, nauczania i prorokowania.


Słowa kluczowe: Rzym. 5:5, miłość agape
 
Przekłady wykorzystane w komentarzu Biblijnym:
UBG - Uwspółcześniona Biblia Gdańska
 
Data publikacji:
Ostatnia aktualizacja: 24-01-2021


komentarzbiblijny.pl