komentarzbiblijny.pl

"A jeśli ktoś uważa, że coś wie, to jeszcze nie wie tak, jak wiedzieć należy ... Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy" (1 Kor. 8:2, 13:9)

jesteś tutaj: > > >


Komentarze do księgi Rodzaju

Omówione fragmenty: 1:1 | 1:2 | 1:3-5 | 1:6-8 | 1:9-13 | 1:14-19 | 1:20-23 | 1:24,25 | 1:26,27 | 3:15 | 4:1-16 | 11:1-9 | 15:13

Omówione fragmenty: 1:1 | 1:2 | 1:3-5 | 1:6-8 | 1:9-13 | 1:14-19 | 1:20-23 | 1:24,25 | 1:26,27 | 3:15 | 4:1-16 | 11:1-9 | 15:13

Streszczenie księgi Rodzaju

Księga Rodzaju liczy 50 rozdziałów i obejmuje okres od stworzenia świata do śmierci Józefa w Egipcie:
- Rodzaju 1 - "na początku Bóg stworzył niebo i ziemię"; dzień pierwszy: rozdzielenie światła od ciemności (1:3-5); dzień drugi: stworzenie atmosfery (1:6-8); dzień trzeci: suchy ląd, morze, roślinność (1:9-13); dzień czwarty: słońce, księżyc, gwiazdy (1:14-19); dzień piąty: życie w wodzie i w powietrzu (1:20-23); dzień szósty: zwierzęta i człowiek (1:24-31);
- Rodzaju 2 - błogosławieństwo i odpoczynek dnia siódmego; stworzenie człowieka i opis Edenu; przykazanie odnośnie drzewa dobra i zła; nadanie nazw zwierzętom; stworzenie Ewy; Ewa i Adam jednym ciałem;
- Rodzaju 3 - rozmowa Ewy z wężem; grzech pierworodny; rozmowa z Bogiem i przekleństwo; wygnanie Adama i Ewy z Edenu;
- Rodzaju 4 - Kain i Abel: pierwsze morderstwo; potomkowie Kaina; potomkowie Adama: Set i Enosz;
- Rodzaju 5 - genealogia od Adama do Noego; Henoch;
- Rodzaju 6 - nefilimowie i wzrost zła na ziemi; zapowiedź potopu i polecenie budowy arki;
- Rodzaju 7 - wejście Noego do arki i początek potopu;
- Rodzaju 8 - koniec potopu, arka osiada na górze Ararat; misja kruka i gołębicy; wyjście z arki; ofiara całopalna Noego i zawarcie przymierza;
- Rodzaju 9 - Bóg błogosławi Noego i jego synów; zakaz spożywania krwi; obietnica Boga, że nie będzie więcej potopu; tęcza znakiem przymierza; Cham odsłania nagość swojego ojca; Kanaan, syn Chama, zostaje przeklęty i ma być sługą Sema;
- Rodzaju 10 - dzieje synów Noego: Sema, Chama i Jafeta; Nemrod - pierwszy mocarz na ziemi;
- Rodzaju 11 - historia wieży Babel; genealogia od Sema do Abrama; potomkowie Teracha: Abram, Nachor i Haran;
- Rodzaju 12 - powołanie Abrama; Abram opuszcza Charan w wieku 75 lat; wejściu do Kanaanu i głód w ziemi; podróż do Egiptu; Sara przedstawia się jako siostra Abrama i zostaje przyjęta na dwór faraona; plagi spadają na dwór faraona z powodu Sary; droga powrotna do Kanaanu;
- Rodzaju 13 - spór między pasterzami Lota i Abrama; podział ziemi i odejście Lota w stronę Sodomy; obietnica Boga oddania ziemi Abramowi i polecenie obejścia jej;
- Rodzaju 14 - uprowadzenie Lota do niewoli i uwolnienie przez Abrama; spotkanie Abrama z Melchizedekiem;
- Rodzaju 15 - obietnica potomstwa dla Abrama; Abram uwierzył Bogu i poczytano mu to ku sprawiedliwości; Abram pyta Pana Boga po czym pozna, że posiądzie ziemię; Boża odpowiedź; zapowiedź 400-letniego ucisku, niewoli egipskiej i powrotu w czwartym pokoleniu, "gdy niegodziwość dojdzie do szczytu";
- Rodzaju 16 - Saraj oddaje Abramowi Hagar, swoją służącą; konflikt Saraj i Hagar; ucieczka Hagar, ukazanie się anioła Pańskiego i ratunek na pustyni; proroctwo dotyczące Ismaela; Hagar rodzi Ismaela, kiedy Abram ma 86 lat;
- Rodzaju 17 - Pan objawia się Abramowi, kiedy ten ma 99 lat, zmienia jego imię na Abraham i składa obietnicę przymierza; obrzezanie znakiem przymierza; Sara będzie matką narodów; obietnica potomka, którego urodzi Sara, ma nazywać się Izaak;
- Rodzaju 18 - trzech gości u Abrahama; obietnica narodzenia Izaaka; Abraham wybrany, aby nakazywał swojemu domowi trzymać się dróg Pana i przestrzegać sprawiedliwości i prawa; goście Abrahama odchodzą w kierunku Sodomy; Abraham targuje się z Bogiem o zagładę Sodomy (przy jakiej liczbie sprawiedliwych mieszkańców miasta Bóg odstąpi od wyroku);
- Rodzaju 19 - dwóch aniołów przychodzi do Sodomy i są w gościnie u Lota; Lot opuszcza Sodomę i kieruje się w stronę Soaru; zagłada Sodomy i Gomory; żona Lota staje się słupem soli; córki Lota upijają ojca i współżyją z nim, dając początek Ammonitom i Moabitom;
- Rodzaju 20 - Abraham przenosi się do Geraru w kraju Filistynów; król Geraru Abimelek zabiera Sarę, ponieważ uważa ją za siostrę Abrahama; grzech poczyniony w nieświadomości pozostaje grzechem; Sara jest siostrą Abrahama z jednego ojca, ale z innych matek; uzdrowienie kobiet na dworze Abimeleka, które z powodu Sary stały się niepłodne; uwolnienie Sary;
- Rodzaju 21 - Izaak rodzi się, kiedy Abraham ma 100 lat; Ismael wyśmiewa Izaaka, Sara żąda od Abrahama wydalenia go z jego matką Hagar; Ismael i Hagar niemal umierają z pragnienia na pustkowiu; cudowne ocalenie i zapowiedź uczynienia z Ismaela wielkiego narodu; przymierze Abrahama z Abimelekiem - Abraham przysięga dobrą wolę Abimelekowi i jego potomstwu;
- Rodzaju 22 - ofiara Izaaka, potwierdzenie warunków przymierza Boga z Abrahamem; narodziny Rebeki;
- Rodzaju 23 - śmierć Sary w wieku 127 lat, zakup grobowca;
- Rodzaju 24 - Abraham wysyła sługę, aby sprowadził z kraju jego przodków żonę dla Izaaka; Rebeka przy studni; rozmowa sługi z Betuelem, ojcem Rebeki i Labanem, jej bratem; Rebeka wyrusza w drogę, zostaje żoną Izaaka;
- Rodzaju 25 - Ketura żoną Abrahama; synowie Abrahama i Ketury; śmierć Abrahama w wieku 175 lat; potomkowie Ismaela; niepłodna Rebeka zachodzi w ciążę; starszy będzie służył młodszemu; narodziny Jakuba i Ezawa; Ezaw oddaje Jakubowi pierworództwo;
- Rodzaju 26 - Bóg powtarza Izaakowi obietnicę daną Abrahamowi; Izaak przenosi się do kraju Filistynów z powodu głodu, ale Filistyni go wypędzają z powodu jego zamożności; Abimelek, król filistyński, zawiera z Izaakiem przymierze, takie jak zawarł z Abrahamem (rdz. 21);
- Rodzaju 27 - Jakub podstępem uzyskuje błogosławieństwo Izaaka należne pierworodnemu; Rebece doniesiono, że Ezaw planuje zabić Jakuba i chce wysłać go do Labana, swojego brata;
- Rodzaju 28 - Izaak błogosławi Jakuba i poleca mu iść do Labana i pojąć za żonę jedną z jego córek; w drodze do Charanu Jakub śni o drabinie sięgającej do nieba, po której wchodzą i schodzą aniołowie; Bóg powtarza Jakubowi we śnie obietnicę daną Abrahamowi;
- Rodzaju 29 - Jakub na służbie u Labana; obaj godzą się, że po 7 latach służby Jakub pojmie za żonę Rachelę, młodszą córkę Labana; wskutek podstępu Labana w noc poślubną Jakub bierze za żonę Leę, starszą córkę, a za Rachelę służy kolejne 7 lat; synowie Lei: Ruben, Symeon, Lewi, Juda; Rachela była bezpłodna;
- Rodzaju 30 - Rachela oddaje Jakubowi służącą Bilhę, ta rodzi Dana i Neftalego; Lea oddaje Jakubowi służącą Zilpę, która rodzi Gada i Aszera; Lea rodzi Issachara, Zabulona i córkę Dinę; Rachela rodzi Józefa; Jakub chce odejść od Labana i uzgadnia zapłatę za swoją służbę: wszystkie pstre i nakrapiane sztuki z kóz i owiec;
- Rodzaju 31 - Laban wielokrotnie zmienia ustalenia co do zapłaty Jakuba, widząc, że rodzą się sztuki, które przypadają Jakubowi; Jakub ucieka z rodziną i całym majątkiem do Izaaka do Kanaanu; przed wyjazdem Rachela kradnie posążki Labana; Laban dogania Jakuba, zawierają przymierze;
- Rodzaju 32 - Jakub wysyła poselstwo do Ezawa; otrzymuje wiadomość, że Ezaw wyjdzie mu na spotkanie z 400 ludźmi i obawia się, dzieli obóz na dwa, aby w przypadku ataku jeden ocalał; Jakub walczy z Bogiem i zostaje ugodzony w biodro, otrzymuje błogosławieństwo;
- Rodzaju 33 - spotkanie Jakuba z Ezawem; przybycie do Kanaanu;
- Rodzaju 34 - Sychem, syn Chamora Chiwwity, gwałci Dinę; podstęp braci Diny i zemsta na Sychemie i mieszkańcach miasta;
- Rodzaju 35 - Jakub w Betel; Bóg nadaje mu imię Izrael, powtarza obietnicę daną Abrahamowi; Rachela umiera podczas porodu, nadaje synowi imię Beniamin; Ruben współżyje z Bilhą, drugorzędną żoną Jakuba; dwunastu synów Jakuba; śmierć Izaaka;
- Rodzaju 36 - potomkowie Ezawa; Ezaw odchodzi na wyżynę Seir i staje się ojcem narodu Edomitów;
- Rodzaju 37 - Józef znienawidzony przez braci; otrzymuje od Jakuba kosztowny płaszcz; sny Józefa: o snopach i o gwiazdach, które oddają mu pokłon; Ruben ratuje życie Józefa, przekonując braci, żeby go nie zabijali; Józef sprzedany kupcom; płaszcz Józefa umoczony we krwi koźlęcia zostaje pokazany Jakubowi na dowód, że Józefa rozszarpały dzikie zwierzęta;
- Rodzaju 38 - Juda bierze za żonę kananejkę Szua i ma z nią 3 synów; dla pierworodnego Era bierze za żonę Tamar; Er umiera, a Tamar udaje przed Judą nierządnicę, aby ten z nią współżył; rodzą się bliźnięta: Peres i Zerach (któremu zawiązano na rączce czerwoną tasiemkę, bo pierwszy się pokazał, ale się cofnął i pierwszy urodził się jego brat Peres);
- Rodzaju 39 - Józef sprzedany Potifarowi w Egipcie, zostaje zarządcą jego domu; kuszenie Józefa przez żonę Potifara; Józef osadzony w więzieniu;
- Rodzaju 40 - podczaszy i piekarz faraona osadzeni w więzieniu, mają sny; Józef wyjaśnia znaczenie snów: podczaszy ma być uwolniony za 3 ni i wywyższony; piekarz ma być stracony;
- Rodzaju 41 - sny faraona: siedem krów chudych zjada siedem krów tłustych, siedem kłosów pustych wyrasta w miejsce siedmiu kłosów pełnych; Józef wyjaśnia znaczenie snów faraonowi, ten postanawia go rządcą Egiptu, który ma przygotować kraj na klęskę siedmiu lat nieurodzaju; Józefowi rodzą się synowie z Asenat, córki egipskiego kapłana: Manasses i Efraim; głód w Egipcie, Józef sprzedaje zboże;
- Rodzaju 42 - dziesięciu synów Jakuba jedzie do Egiptu kupić zboże; rozmawiają z Józefem, który ich rozpoznaje; Józef zatrzymuje w więzieniu Symeona, a pozostałym dziewięciu nakazuje przyprowadzić Beniamina; bracia wracają do Jakuba i opowiadają o tym, co zaszło w Egipcie; w workach ze zbożem odkrywają sakiewki z pieniędzmi, którymi zapłacili za towar;
- Rodzaju 43 - Jakub zgadza się na wyjazd Beniamina do Egiptu; Józef zjada ze swoimi braćmi posiłek u siebie w domu; pięciokrotna porcja Beniamina;
- Rodzaju 44 - Józef poleca ukryć w worku Beniamina srebrny kielich, a kiedy bracia się oddalili, poleca ich ścigać i przeszukać; kielich zostaje znaleziony w worku Beniamina; bracia zostają przyprowadzeni do Józefa, który decyduje, że ten brat zostanie u niego niewolnikiem, u którego znalazł się kielich; Juda staje w obronie Beniamina i oferuje w niewolę siebie zamiast niego;
- Rodzaju 45 - Józef daje się poznać braciom; poleca im wracać do Kanaanu i sprowadzić dom Jakuba do ziemi Goszen, ponieważ głód będzie jeszcze trwał 5 lat;
- Rodzaju 46 - rodzina Józefa, która przybyła do Egiptu; spotkanie Jakuba z Józefem;
- Rodzaju 47 - Józef przedstawia faraonowi ojca i braci; rządy Józefa w czasie głodu; Jakub przybywa do Egiptu w wieku 130 lat, przebywa w Egipcie 17 lat; obietnica Józefa, że po śmierci Jakuba pochowa go w grobowcu rodzinnym;
- Rodzaju 48 - Jakub przysposabia synów Józefa; błogosławi Efraima i Manassesa, wyróżnia młodszego Efraima;
- Rodzaju 49 - proroctwo Jakuba o 12 plemionach; śmierć Jakuba;
- Rodzaju 50 - pogrzeb Jakuba; ostatnie lata i śmierć Józefa.

Rodzaju 1

Rdz. 1:1

"Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię" (UBG)

Komentarz: wydaje się, że pojęcie nieba w tym wersecie nie dotyczy atmosfery ziemi (która zostaje stworzona później, o czym informuje werset 7), ale w szerokim znaczeniu całego wszechświata. W ten sposób pierwsze zdanie Biblii byłoby opisem stworzenia całego materialnego universum. Jest jednak również wymiar proroczy pierwszych słów Biblii, a wynika to z faktu wieloznaczności elementów składowych hebrajskiego b'raysheeth. Jest tam zatem ukryta informacja o tym, że Bóg stworzył niebo i ziemię przez Mesjasza, a więc podkreślenie stwórczej roli naszego Pana w jego przedludzkim bycie; że Bóg stworzył niebo i ziemię dla Mesjasza, co z kolei wskazuje, iż Jezus jest dziedzicem wszystkich rzeczy; że Mesjasz miał być pierworodnym wobec większego grona współdziedziców Królestwa Bożego; że Bóg przewidział upadek człowieka i związane z tym przekleństwo; że odkupienie w Chrystusie było zaplanowane.

Kontekstowe tematy Biblijne:

Rdz. 1:2

"A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią, a Duch Boży unosił się nad wodami" (UBG)

Komentarz: hebrajskie tohu va bohu oznacza bezład i pustkowie. Opisuje w ten sposób chaos świata, który w swoim pierwotnym stanie był w postaci gazowej, a więc był bezładny (bezkształtny), ponieważ gaz nie ma określonej formy, a także był pusty, ponieważ nie było tam solidnej materii. Ziemia w tym stanie była tehom - głębią, przepaścią, ponieważ nie było solidnej, uformowanej powierzchni skalnej. Powierzchnia ta uformowała się w wyniku kondensacji - gazy przeszły w formę płynną, a następnie stałą, poczynając od zewnętrznych warstw ziemi. Nad głębią była ciemność, ponieważ ziemia w formie ciekło-gazowej obejmowała pierścienie gazów, kwasów, minerałów, pary wodnej, etc. które uniemożliwiały dotarcie światła wgłąb. Stąd także ostatnie zdanie mówiące o tym, że Duch Boży unosił się nad wodami (por. Ps. 104:6; Prz. 8:27,28).

Rdz. 1:3-5

"I Bóg powiedział: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. (4) Bóg widział, że światłość była dobra. I oddzielił Bóg światłość od ciemności. (5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór i poranek, dzień pierwszy" (UBG)

Komentarz: opis pierwszego dnia stwórczego. Oświadczenie z wersetu 4 nie oznacza, że Bóg stworzył wówczas światło jako takie lub gwiazdy. Zgodnie z wersetem 2, ziemia w głębi była ciemnością z uwagi na okalające ją pierścienie. Kiedy pierścienie opadały i kondensowały się, nadając ziemi formę, coraz więcej światła emitowanego przez Słońce i gwiazdy mogło przenikać wgłąb aż do powierzchni. Jednocześnie, Bóg oddzielił światło od ciemności, ponieważ ruch obrotowy ziemi powodował, że okresy, kiedy światło słoneczne docierało do ziemi, przeplatały się z okresami ciemności. "I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą".

Rdz. 1:6-8

"Potem Bóg powiedział: Niech stanie się firmament pośrodku wód i niech oddzieli wody od wód. (7) I uczynił Bóg firmament, i oddzielił wody, które są pod firmamentem, od wód, które są nad firmamentem. I tak się stało. (8) I Bóg nazwał firmament niebem. I nastał wieczór i poranek, dzień drugi" (UBG)

Komentarz: opis drugiego dnia stwórczego. Uformowana ziemia otoczona była pierścieniami pary wodnej, które nie opadły od razu wraz z innym materiałem z uwagi na zbyt wysoką temperaturę. Rozdzielenie wód, o którym mówi werset 6, opisuje proces, w ramach którego niżej położone pierścienie pary wodnej opadły w postaci deszczu na ziemię, pokrywając ją całkowicie, tzn. ziemia podczas drugiego dnia stwórczego stała się jednym wielkim oceanem. Opad dolnych pierścieni pary wodnej 'rozdzielił' wody, a tym samym uczynił wolną przestrzeń pomiędzy - pierwotną atmosferę. Hebrajskie rakia, które przetłumaczono jako 'firmament', oznacza przenikalną przetrzeń - to, co zwykle nazywamy niebem.

[]

Rdz. 1:9-13

"Potem Bóg powiedział: Niech się zbiorą w jednym miejscu wody, które są pod niebem, i niech się ukaże sucha powierzchnia. I tak się stało. (10) I Bóg nazwał suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód – morzami. I Bóg widział, że to było dobre. (11) Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zrodzi trawę, rośliny wydające nasiona i drzewo urodzajne przynoszące owoc według swego rodzaju, którego nasienie będzie w nim na ziemi. I tak się stało. (12) I ziemia wydała trawę, rośliny wydające nasienie według swego rodzaju i drzewo przynoszące owoc, w którym było nasienie według swego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre. (13) I nastał wieczór i poranek, dzień trzeci" (UBG)

Komentarz: trzeci dzień twórczy obejmuje dwie czynności: wyłonienie się suchego lądu (pod koniec drugiego dnia stwórczego ziemia pokryta była bezkresnym oceanem) oraz pojawienie się roślinności. Stworzenie życia roślinnego ma miejsce na etapie, kiedy światło słoneczne dociera do ziemi (oddzielenie dnia od nocy było dziełem pierwszego dnia stwórczego), ale nie widać jeszcze ciał niebieskich wskutek okalających ziemię pierścieni gazowych.

[]

Rdz. 1:14-19

"Potem Bóg powiedział: Niech się staną światła na firmamencie nieba, by oddzielały dzień od nocy, i niech stanowią znaki, pory roku, dni i lata. (15) I niech będą światłami na firmamencie nieba, aby świeciły nad ziemią. I tak się stało. (16) I Bóg uczynił dwa wielkie światła: światło większe, aby rządziło dniem, i światło mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. (17) I Bóg umieścił je na firmamencie nieba, aby świeciły nad ziemią; (18) I żeby rządziły dniem i nocą, i oddzielały światłość od ciemności. I Bóg widział, że to było dobre. (19) I nastał wieczór i poranek, dzień czwarty" (UBG)

Komentarz: czwarty dzień twórczy. Jego misją nie jest stworzenie Słońca i księżyca, które istniały już wcześniej (patrz: dzień pierwszy), ale uwidocznienie ich na powierzchni ziemi. Wskutek opadania pierścieni atmosfera stała się na tyle przejrzysta, że możliwe stało się dostrzeżenie Słońca i księżyca tak, jak widzimy je dziś.

[]

Rdz. 1:20-23

"Potem Bóg powiedział: Niech wody hojnie wydadzą żywe istoty, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod firmamentem nieba. (21) I Bóg stworzył wielkie wieloryby i wszelkie pływające istoty żywe, które hojnie wydały wody, według ich rodzaju oraz wszelkie ptactwo skrzydlate według jego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre. (22) Bóg błogosławił je, mówiąc: Bądźcie płodne i rozmnażajcie się, i wypełniajcie wody morskie, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi. (23) I nastał wieczór i poranek, dzień piąty" (UBG)

Komentarz: piąty dzień twórczy. Życie ma swój początek w wodzie. Najpierw pojawiają się zwierzęta, których środowisko życia jest blisko związane z wodą (ryby, płazy, gady), a następnie ptaki.

[]

Rdz. 1:24,25

"Bóg powiedział też: Niech ziemia wyda istoty żywe według swego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i zwierzęta ziemi według swego rodzaju. I tak się stało. (25) I Bóg uczynił zwierzęta ziemi według swego rodzaju i bydło według swego rodzaju, i wszelkie zwierzęta, które pełzają po ziemi według swego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre" (UBG)

Komentarz: dziełem szóstego dnia twórczego są zwierzęta lądowe oraz człowiek.

[]

Rdz. 1:26,27

"Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi. (27) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą" (UBG)

Komentarz: Bóg zwraca się do 'kogoś' z zamiarem uczynienia człowieka na swój obraz (pełen zestaw cech) i podobieństwo (przybliżony zestaw cech). Adam jednak zostaje uczyniony na podobieństwo Boga (nie na obraz). Osoba, do której zwracał się Bóg słowem 'uczyńmy', okazała się być Jezusem Chrystusem, który jest Boskim narzędziem stwarzania człowieka na obraz Boga w obecnym czasie - ciągle trwającym procesie stwórczym, który dobiegnie końca w przyszłym Królestwie Chrystusa.

Kontekstowe tematy Biblijne:

[]

Rodzaju 3

Rdz. 3:15

"I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę" (UBG)

Komentarz: niewiastą przeciwną wężowi jest Nowe Przymierze będące narzędziem realizacji obietnicy danej przez Boga Abrahamowi. Nasieniem przymierza jest Chrystus - Głowa i Ciało. Jezus Chrystus jako Głowa nasienia niewiasty doświadczył śmierci męczeńskiej z powodu działań przeciwnika ("zmiażdżysz mu piętę"), ale w przyszłości jako Wódz Ciała Chrystusowego doprowadzi do jego zniszczenia ("ono zmiażdży ci głowę").

Kontekstowe tematy Biblijne:

[]

Rodzaju 4

Rdz. 4:1-16

"Potem Adam obcował ze swoją żoną Ewą, a ta poczęła i urodziła Kaina. I powiedziała: Otrzymałam mężczyznę od PANA. (2) I urodziła jeszcze jego brata Abla. Abel był pasterzem owiec, a Kain był rolnikiem. (3) Z biegiem czasu zdarzyło się, że Kain przyniósł PANU ofiarę z plonów ziemi. (4) Także Abel przyniósł z pierworodnych swej trzody i z ich tłuszczu. A PAN wejrzał na Abla i jego ofiarę. (5) Lecz na Kaina i jego ofiarę nie wejrzał. Kain rozgniewał się bardzo i spochmurniała jego twarz. (6) Wtedy PAN zapytał Kaina: Dlaczego się rozgniewałeś? Czemu spochmurniała twoja twarz? (7) Jeśli będziesz dobrze czynił, czy nie zostaniesz wywyższony? A jeśli nie będziesz dobrze czynił, grzech leży u drzwi; a do ciebie będzie jego pragnienie, a ty będziesz nad nim panować. (8) I Kain rozmawiał ze swoim bratem Ablem. A gdy byli na polu, Kain powstał przeciwko swemu bratu Ablowi i zabił go. (9) Wtedy PAN zapytał Kaina: Gdzie jest twój brat Abel? On odpowiedział: Nie wiem. Czy ja jestem stróżem mego brata? (10) Bóg zapytał: Cóż uczyniłeś? Głos krwi twego brata woła do mnie z ziemi. (11) Teraz więc przeklęty będziesz na ziemi, która otworzyła swe usta, aby przyjąć krew twego brata przelaną przez twoją rękę. (12) Gdy będziesz uprawiał ziemię, nie da ci już swego plonu. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi. (13) Wtedy Kain powiedział do PANA: Zbyt ciężka jest moja kara, bym mógł ją znieść. (14) Oto wyganiasz mnie dziś z powierzchni ziemi, a przed twoją twarzą będę ukryty. Będę tułaczem i zbiegiem na ziemi, a stanie się tak, że ktokolwiek mnie spotka, zabije mnie. (15) PAN mu odpowiedział: Zaprawdę, ktokolwiek zabije Kaina, poniesie siedmiokrotną zemstę. I nałożył PAN na Kaina piętno, aby nie zabił go nikt, kto by go spotkał. (16) Wtedy odszedł Kain sprzed oblicza PANA i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu" (UBG)

Kontekstowe tematy Biblijne:

[]

Rodzaju 11

Rdz. 11:1-9

"Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa. (2) A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali. (3) I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu; i mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy. (4) Potem powiedzieli: Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt sięgałby do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi. (5) A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali. (6) I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a jest to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić. (7) Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego. (8) I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto. (9) Dlatego nazwano je Babel, bo tam PAN pomieszał język całej ziemi. I stamtąd PAN rozproszył ich po całej powierzchni ziemi" (UBG)

Komentarz: historia opisana w Rdz. 11:1-9 pokazuje dążenie ówczesnego społeczeństwa mówiącego jednym językiem do sięgnięcia nieba za pomocą wieży. W komentarzu rozszerzonym interpretuję Babel jako archetyp opisujący prawidła funkcjonowania społeczeństwa poddanego kontroli utopijnej ideologii. Na przykładzie marksizmu/ komunizmu piszę m.in. o tym, w jaki sposób język widziany jako system pojęć prowadzi do powstania ideologii o charakterze eschatologicznym, jakie narzędzia wykorzystuje ideologia w celu wcielenia w życie swojego ideału oraz dlaczego z punktu widzenia archetypu każdy taki projekt skazany jest na niepowodzenie.

Kontekstowe tematy Biblijne:

[]

Rodzaju 15

Rdz. 15:13

"I PAN powiedział do Abrama: Wiedz o tym dobrze, że twoje potomstwo będzie przybyszem w cudzej ziemi i wezmą je w niewolę, i będzie uciskane przez czterysta lat" (UBG)

Komentarz: okres 400 lat wspomniany w Rdz. 15:13 nie jest okresem niewoli egipskiej, ale okresem ucisku w cudzej ziemi. Abraham nie otrzymał Kanaanu za życia na własność. Zarówno on, jak i Izaak, a potem Jakub, przebywali w obcej ziemi. W wykładzie "Chronologia Biblijna" (link poniżej) wyjaśniam, że okres ucisku rozpoczął się w momencie prześladowania pięcioletniego Izaaka przez Ismaela, a zakończył wraz z wyjściem z Egiptu.

Kontekstowe tematy Biblijne:

[]

Słowa kluczowe: księga Rodzaju komentarz opracowanie interpretacja streszczenie
 
Przekłady wykorzystane w komentarzu Biblijnym:
UBG - Uwspółcześniona Biblia Gdańska (2017)
 
Data publikacji:
Ostatnia aktualizacja: 22-11-2020


komentarzbiblijny.pl