Omówienie 3 listu Jana
Trzeci list Jana liczy zaledwie 14 wersetów i należy do najkrótszych tekstów Nowego Testamentu. Autorem jest apostoł Jan, który przedstawia siebie jako 'starszego' (podobnie jak w 2 liście). Adresatem listu jest niejaki Gajus. Jednak żadnych szczegółów na jego temat bądź na temat relacji łączącej go z Janem nie znajdujemy w liście. Imię Gajus było dość popularne i występuje w Nowym Testamencie przynajmniej w czterech innych miejscach (Dzieje 19:29, 20:4; Rzym. 16:23; 1 Kor. 1:14). Trudno jednak stwierdzić, czy Jan pisze do któregoś z tych mężczyzn, czy do kogoś zupełnie innego. Wiemy z treści listu, że Gajus był bardzo bliski Janowi. Apostoł chwali jego 'postępowanie w prawdzie' i składa mu serdeczne życzenia "aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrowy, tak jak dobrze się powodzi twojej duszy".
List wydaje się być przede wszystkim świadectwem rozłamów, które w tamtym czasie miały miejsce w zborze. Dowiadujemy się, że kontrolę w społeczności przejął niejaki Diotrefes, który nie przyjmuje Jana, obmawia go i zabrania innym członkom zboru przyjmować nie tylko apostoła, ale także pielgrzymów głoszących Ewangelię poganom, a nieposłusznych usuwa z kościoła. Jan stanowczo przeciwstawia się takim praktykom i zapowiada swoje przybycie i 'przypomnienie jego uczynków'. Stawia jednocześnie przykład Diotrefesa jako godny potępienia i unikania, a Gajusa napomina: "Umiłowany, nie naśladuj tego, co złe, lecz to, co dobre. Kto czyni dobrze, jest z Boga, kto zaś czyni źle, nie widział Boga". Do społeczności przeniknęły zatem osoby, które 'nie widziały Boga'. Radością apostoła jest jednak, że 'jego dzieci postępują w prawdzie'. Zachęca zatem Gajusa, a przez niego innych czytelników listu, do korzystania z dobrych wzorców, okazywania chrześcijańskiej miłości i gościnności.