Streszczenie księgi 2 Królów
Księga 2 Królów jest księgą historyczną. Kontynuuje historię monarchii w Izrealu rozpoczętą w 1 księdze Królów (oryginalnie księgi te stanowiły jeden manuskrypt). Opowiada historię królów Judy i Izraela z punktu widzenia najważniejszych wydarzeń ich panowania. W każdym przypadku informuje, czy król przestrzegał i w jakim stopniu przestrzegał, przymierza Boga z Izraelem. Z powodu całkowitego odstępstwa najpierw upadło królestwo Izraela, o czym informuje rozdział 17. Królestwo Judy trwało dłużej z powodu reformatorskich wysiłków, które były podejmowane przez kilku monarchów, zwłaszcza Ezechiasza i Jozjasza. Bałwochwalstwo i okrucieństwo rządów Manassesa, za którego składano w ofierze dzieci Molochowi, przelało jednak czarę goryczy i ostatecznie Juda została uprowadzona do niewoli przez Nabuchodonozora, króla Babilonu:
- 2 Królów 1 - Achazjasz, król Izraela, choruje i wyprawia posłańców do Baala, żeby pytali o jego wyzdrowienie. Posłańcy spotykają Eliasza, który zapowiada śmierć króla (1-4); posłańcy przekazują Achazjaszowi słowa Eliasza. Ten rozpoznaje Eliasza po opisie wyglądu (szata z sierści, biodra opasane skórzanym pasem; 5-8); Achazjasz posyła do Eliasza dwóch dowódców z 50 ludźmi - wszystkich trawi ogień z nieba (9-12); Eliasz idzie do króla z trzecim dowódcą (13-15); przekazuje Achazjaszowi wyrok śmierci (16); po jego śmierci tron obejmuje Jehoram (17,18);
- 2 Królów 2 - podróż Eliasza i Elizeusza nad Jordan; pierwsze uderzenie Jordanu i przejście proroków na drugą stronę suchą stopą (1-8); zabranie Eliasza do nieba w wichrze, drugie uderzenie Jordanu i powrót Elizeusza (9-14); synowie proroccy kłaniają się Elizeuszowi; szukają Elisza, lecz go nie znajdują (15-18); Elizeusz mocą Bożą uzdrawia wodę w Jerychu (19-22); dwie niedźwiedzice rozszarpują 42 dzieci, które naśmiewają się z łysiny Elizeusza (23-25);
- 2 Królów 3 - Jehoram, syn Achaba, królem w Izraelu (1-3); Moab buntuje się przeciw Izraelowi po śmierci Achaba (4,5); Jechoszafat, król Judy, i Edom przyłączają się do Jehorama przeciw Moabowi, ale podczas wyprawy brakuje wody i zwierząt (6-9); trzej królowie radzą się Elizeusza; duch Pański zapowiada klęskę Moabu i mówi, co trzeba zrobić, aby obóz miał wodę (10-19); opis bitwy (20-27);
- 2 Królów 4 - wdowa zwraca się do Elizeusza po pomoc - cudowne rozmnożenie oliwy (1-7); Elizeusz w gościnie u Szunemitki, zapowiada jej poczęcie syna (8-16); śmierć i wskrzeszenie syna Szunemitki (17-37); trująca potrawa przygotowana przez synów prorockich, Elizeusz poleca dodanie mąki i uzdatnia ją do zjedzenia (38-41); cudowne rozmnożenie chleba (42-44);
- 2 Królów 5 - uzdrowienie syryjskiego dowódcy Naamana z trądu przez Elizeusza (siedmiokrotne zanurzenie w Jordanie). Jego sługa Gehazi przyjmuje zapłatę za uzdrowienie i trąd Naamana przechodzi na niego (1-27);
- 2 Królów 6 - synowie proroccy budują sobie siedzibę nad Jordanem, ale jednemu siekiera wpada do wody. Elizeusz dokonuje cudu i siekiera wypływa (1-7); król Syrii prowadzi wojnę z Izraelem i próbuje pojmać Elizeusza, oblegając miasto (8-15); więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi - miasto jest otoczone rydwanami niebieskimi (16,17); uczta dla zwiadowców syryjskich, koniec oblężenia (18-23); oblężenie Samarii przez króla Syrii Ben-Hadada, głód i kanibalizm w mieście (24-33);
- 2 Królów 7 - Syryjczycy uciekają spod Samarii i zostawiają cały dobytek, PAN bowiem sprawił, że w obozie Syryjczyków słychać było turkot rydwanów, tętent koni i gwar wielkiego wojska. Mówili jeden do drugiego: Oto król Izraela najął przeciwko nam królów chetyckich i królów Egiptu, aby na nas napadli 1-20);
- 2 Królów 8 - Elizeusz odsyła kobietę, której syna wskrzesił, na 7 siedem lat z powodu głodu w ziemi. Po powrocie kobieta zgłasza się do króla po swoją własność i opowiada o wskrzeszeniu, którego dokonał Elizeusz (1-7); król Syrii Ben-Hadad wysyła sługę Chazaela do Elizeusza z zapytaniem, czy wyzdrowieje. Elizeusz prorokuje, że Ben-Hadad umrze, a Chazael będzie królem w jego miejsce (7-15); rządy Jorama w Judzie, wyzwolenie się spod niewoli Izraela Libny i Edomu (16-24); Achazjasz z Judy i Joram z Izraela walczą z Chazaelem, królem Syrii (25-29);
- 2 Królów 9 - Elizeusz wysyła jednego z synów prorockich, aby namaścił Jehu na króla nad Izraelem (1-13); Jehu zabija Jorama i Achazjasza (14-29); śmierć Jezebel (30-37);
- 2 Królów 10 - Jehu zabija wszystkich krewnych i potomków Achaba w Jizreel (1-11); śmierć braci Achazjasza, króla Judy (12-14); Jehu wytraca w Samarii wszystkich proroków i kapłanów Baala (15-28); nadal jednak obstaje przy kulcie złotych cielców Jeroboama (29); w tych dniach PAN zaczął umniejszać Izrael: Chazael pobił ich na całym obszarze Izraela; od Jordanu ku wschodowi, całą ziemię Gileadu, Gadytów, Rubenitów i Manassytów, od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon – Gilead i Baszan (32,33);
- 2 Królów 11 - rządy Atalii (1-21): śmierć potomstwa krolewskiego i ukrycie Joasza, syna Achazjasza (1-3); spisek kapłana Jehojady, ogłoszenie Joasza królem w wieku 7 lat (4-12); śmierć Atalii i zniszczenie świątyni Baala (13-18);
- 2 Królów 12 - 40 lat rządów Joasza, naprawa świątyni (1-21);
- 2 Królów 13 - rządy Jechoachaza w Izraelu, panujące bałwochwalstwo i klęska w walce z Syrią (1-8); rządy Joasza i Jeroboama w Izraelu (9-13); Elizeusz prorokuje Joaszowi zwycięstwo nad Syrią (14-19); śmierć Elizeusza, zmartwychwstanie człowieka, który został wrzucony do jego grobowca i dotknął jego kości (20,21); zwycięstwo Joasza nad Syrią (22-25);
- 2 Królów 14 - rządy Amacjasza w Judzie. Klęska w wojnie z Izraelem, rabunek świątyni jerozolimskiej przez Joasza, króla Izraela (1-20); rządy Azariasza w Judzie (21,22); rządy Jeroboama w Izraelu (23-29);
- 2 Królów 15 - rządy Azariasza w Judzie. Zarząd jego syna Jotama z powodu trądu króla (1-7); sześć miesięcy rządów Zachariasza w Izraelu, spisek Szalluma, 1 miesiąc rządów Szalluma (8-13); rządy Manachema w Izraelu, okup zapłacony królowi Syrii (14-21); rządy Pekachiasza w Izraelu (22-26); rządy Pekacha w Izraelu, klęska w wojnie z Syrią i utrata dużej części terytorium (27-31); rządy Jotama w Judzie (32-38);
- 2 Królów 16 - rządy Achaza w Judzie, wojna z królami Syrii i Izraela, odsiecz króla Asyrii (1-9); zmiany w świątyni Pana: Achaz nakazuje postwić ołtarz na wzór tego, który zobaczył w Damaszku, a ołtarz Pana przenosi w inne miejsce, wyjmuje spod morza woły z brązu i stawia je na posadzce (10-20);
- 2 Królów 17 - rządy Ozeasza w Samarii. Uzależnienie od Asyrii i następująca likwidacja królestwa Izraela (1-6); a stało się tak, dlatego, że synowie Izraela zgrzeszyli przeciw PANU, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi Egiptu, spod ręki faraona, króla Egiptu, a bali się obcych bogów (7); opis form odstępstwa w Izraelu i służba proroków (8-23); Babilończycy i inne narody osiedleni w Samarii (24); bałwochwalstwo narodów osiedlonych w Izraelu (25-40);
- 2 Królów 18 - rządy i wierność Panu Ezechiasza w Judzie. Zaufał PANU, Bogu Izraela. I spośród wszystkich królów Judy nie było nikogo podobnego do niego (1-6); błogosławieństwo Pana dla Judy: zerwanie zależności od Asyrii, zwycięstwo nad Filistynami (7,8); likwidacja królestwa Izraela w szóstym roku Ezechiasza z powodu niewierności (9-12); najazd Asyrii na Judę i przemowa Rabszaka, dowódcy asyryjskiego, wzywająca Ezechiasza do poddania się (13-37);
- 2 Królów 19 - Ezechiasz rozdziera szaty, słysząc słowa Rabszaka i posyła posłów do Izajasza (1-5); odpowiedź Pana: nie bój się króla Asyrii (6,7); groźba króla Asyrii i modlitwa Ezechiasza do Boga o wybawienie (8-19); Bóg zapowiada przez Izajasza klęskę Asyrii (20-34); anioł Pana zabija w obozie asyryjskim 185000 wojska (35); śmierć Sannacheryba (36,37);
- 2 Królów 20 - Bóg zapowiada przez Izajasza śmierć Ezechiasza, ale w odpowiedzi na modlitwę króla uzdrawia go i dodaje 15 lat życia (1-7); znak wyzdrowienia: cień na zegarze cofa się o 10 stopni (8-11); Ezechiasz pokazuje skarby świątyni i domu królewskiego posłańcom z Babilonu (12,13); Izajasz prorokuje Ezechiaszowi niewolę w Babilonie (14-19); śmierć króla i rządy jego syna Manassesa (20,21);
- 2 Królów 21 - 55 lat rządów Manassesa (1); bałwochwalstwo Manassesa: Manasses zwiódł ich, aby czynili gorzej niż narody, które PAN wytracił przed synami Izraela (2-9); zło Manassesa przelewa czarę goryczy, zapowiedź wydania Judy w rękę wrogów (10-17); panowanie i śmierć Ammona (18-26);
- 2 Królów 22 - 31 lat rządów Jozjasza, czynił on to, co słuszne w oczach Pana (1,2); naprawa szkód w świątyni (3-7); księga prawa odnaleziona w domu Pana, słysząc jej treść, Jozjasz rozdziera szaty (8-11); Jozjasz radzi się prorokini Chuldy, odpowiedź Pana: ukażę Judę zgodnie ze słowami prawa, ale Tobie oszczędzę. Przyłączę cię do twoich ojców i będziesz złożony w swoim grobie w pokoju, aby twoje oczy nie oglądały całego nieszczęścia, które sprowadzę na to miejsce (12-20);
- 2 Królów 23 - Jozjasz czyta księgę prawa do uszu ludu i zawiera z nimi przymierze co do jej przestrzegania (1-3); reforma religijna Jozjasza - usunięcie wszelkich śladów pogaństwa (4-20,24); Jozjasz nakazuje obchodzenie Paschy, której nie świętowaano od czasów sędziów (21-23); I nie było przed nim króla podobnego do niego, który by wrócił do PANA z całego swego serca, całą swoją duszą i z całej swojej siły, według całego Prawa Mojżesza, i po nim nie powstał nikt jemu podobny. PAN jednak nie odwrócił się od zapalczywości swego wielkiego gniewu, którym zapłonął przeciwko Judzie z powodu wszelkich zniewag, którymi rozdrażnił go Manasses (25,26); śmierć Jozjasza w walce z faraonem Necho (29); trzy miesiące rządów Jehoachaza, jego uwięzienie przez faraona, opodatkowanie Judy i ustanowienie królem Eliakima, syna Jozjasza, któremu Necho zmienił imię na Joakim (30-35); 11 lat rządów Joakima. Czynił on to, co złe w oczach PANA, zupełnie tak, jak czynili jego ojcowie (36-37);
- 2 Królów 24 - Joakim zostaje sługą Nabuchodonozora. Zgodnie z poleceniem PANA spotkało to Judę, aby odrzucić go sprzed jego oblicza za grzechy Manassesa (1-5); 3 miesiące rządów Joachina (6,8); A król Egiptu już więcej nie wyruszał ze swojej ziemi, gdyż król Babilonu wziął wszystko, co należało do króla Egiptu, od rzeki Egiptu aż do rzeki Eufrat (7); zdobycie Jerozolimy przez Nabuchodonozora, który zabrał naczynia domu Pana i uprowadził do niewoli Joachina i dużą część ludu. Nie pozostał nikt oprócz ubogiego ludu tej ziemi (10-16); Sedekiasz ustanowiony królem w Jerozolimie, bunt przeciw Nabuchodonozorowi (17-20);
- 2 Królów 25 - dwa lata oblężenia Jerozolimy (1-2); ucieczka króla i wojska przez wyłom w murze, pościg (3-5); pojmanie Sedekiasza, jego synowie zostali uśmierceni na jego oczach, jego oczy zostały wyłupione i on sam został uprowadzony do Babilonu (6,7); rabunek i zniszczenie Jerozolimy (8-17); śmierć i uprowadzenie ludu (18-21); Gedaliasz ustanowiony nad resztą, która pozostała w Judzie; jego śmierć i ostateczne spustoszenie ziemi (22-26); wywyższenie Joachina w Babilonie (27-30).
Materiał video: