Streszczenie księgi 2 Samuela
Druga księga Samuela opowiada historię rządów Dawida - historię pełną intryg i walk. Zaczyna się konfliktem Dawida z domem Saula po śmierci króla. Kiedy w 5. rozdziale Dawid zostaje namaszczony na króla nad Izraelem, wydaje się, że dla królestwa przyszły czasy pokoju. Dawid pokonuje swoich wrogów i wrogów Izraela, zdobywa Jerozolimę i tam przenosi Arkę Przymierza. Jednak już w 11. rozdziale rozgrywa się historia Dawida i Batszeby. Dawid uwodzi żonę Uriasza, a następnie doprowadza do jego śmierci w bitwie, skutkiem czego Bóg ogłasza przez proroka Natana swój wyrok: Oto wzbudzę przeciwko tobie nieszczęście z twego własnego domu, wezmę twoje żony sprzed twoich oczu i dam je twemu bliźniemu, a on położy się z twoimi żonami wobec tego słońca ... syn, który ci się urodził, na pewno umrze (2 Sm. 12:11,14). Dalsza część księgi opisuje wypełnienie proroctwa: syn Dawida i Batszeby umiera, a Absalom, jeden z synów Dawida, wznieca bunt i obwołuje się królem:
- 2 Samuela 1 - amalekita, który zabił Saula, przychodzi do obozu Dawida, aby mu donieść o klęsce Izraela i śmierci króla (1-16); pieśń Dawida z powodu śmierci Saula i Jonatana (17-27);
- 2 Samuela 2 - PAN wysyła Dawida do Hebronu, gdzie przychodzą mężczyźni z Judy, aby go namaścić na króla (1-7); Iszboszet, syn Saula, namaszczony na króla nad Izraelem (8-11); bitwa Judy z Izraelem w Gibeonie (12-23);
- 2 Samuela 3 - A wojna między domem Saula a domem Dawida trwała długo. Dawid jednak stawał się mocniejszy, a dom Saula stawał się coraz słabszy (1); synowie Dawida urodzeni w Hebronie (2-5); Abner, dowódca wojsk Saula, wchodzi w konflikt z Iszboszetem i staje po stronie Dawida (6-25); Joab zabija Abnera w zemście za śmierć swojego brata Asahela pod Hebronem (26-30); Dawid opłakuje śmierć Abnera (31-39);
- 2 Samuela 4 - Baana i Rekab, dowódcy wojsk Izraela, zabijają Iszboszeta i przynoszą Dawidowi jego głowę (1-12);
- 2 Samuela 5 - Dawid namaszczony na króla nad Izraelem (1-3); Dawid miał trzydzieści lat, gdy zaczął królować, a królował czterdzieści lat. W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, w Jerozolimie zaś królował trzydzieści trzy lata nad całym Izraelem i Judą (4,5); Dawid odbija Jerozolimę z rąk Jebusytów (6-12); synowie Dawida, którzy urodzili mu się w Jerozolimie (13-16); klęska Filistynów (17-25);
- 2 Samuela 6 - Dawid sprowadza Arkę Przymierza do Jerozolimy. Śmierć Uzzy, który dotknął Arki, chcąc ją uchronić przed upadkiem (1-15); Mikal, córka Saula i żona Dawida, wyśmiała go z powodu tego, jak tańczył na uroczystości sprowadzenia Arki, dlatego pozostała bezdzietna (16-23);
- 2 Samuela 7 - Dawid chce zbudować świątynię, ale otrzymuje Bożą odpowiedź: Gdy się dopełnią twoje dni i zaśniesz ze swoimi ojcami, wzbudzę po tobie twojego potomka, który wyjdzie z twego wnętrza, i umocnię jego królestwo. On zbuduje dom dla mojego imienia, a ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem. Jeśli zgrzeszy, skarcę go rózgą ludzką i razami synów ludzkich. Lecz moje miłosierdzie nie odstąpi od niego, tak jak je cofnąłem od Saula, którego odrzuciłem przed tobą. I twój dom, i twoje królestwo będą utwierdzone na wieki przed tobą, a twój tron będzie trwał na wieki (12-16); modlitwa uwielbienia Dawida (18-29);
- 2 Samuela 8 - wojny i podboje Dawida (1-14); urzędnicy dworu Dawida: Joab - dowódca wojska, Jehoszafat - kronikarz, Sadok i Achimelek - kapłani (15-18);
- 2 Samuela 9 - Dawid odnajduje Mefiboszeta, syna Jonatana, oddaje mu ziemię Saula i swojego sługę Sibę wraz z jego domem, aby służyli Mefiboszetowi (1-13);
- 2 Samuela 10 - Dawid wysyła posłańców do Chanuna, króla Ammona po śmieri jego ojca, ale ten ich znieważa, a następnie zbiera armię przeciw Izraelowi. Klęska Chanuna (1-19);
- 2 Samuela 11 - Dawid i Batszeba (1-27): Dawid bierze sobie żonę Uriasza, który walczy na wojnie. Batszeba zachodzi w ciążę, a powiadomiony Dawid próbuje odesłać Uriasza do domu, aby współżył ze swoją żoną. Skoro się to nie udaje, ponieważ Uriasz chce zostać w obozie ze swoimi ludźmi, Dawid poleca Joabowi postawić Uriasza na najtrudniejszym odcinku walk, aby ten poległ. Po śmierci Uriasza Dawid bierze Batszebę za żonę, a ta rodzi mu syna;
- 2 Samuela 12 - Natan u Dawida, podaje mu przypowieść o owieczce, aby uzmysłowić mu jego grzech, ogłasza wyrok Pański (1-14); śmierć syna Dawida i Batszeby (15-23); narodziny Salomona (24,25); zdobycie Rabby (26-31);
- 2 Samuela 13 - Amnon, syn Dawida podstępnie uwodzi i gwałci swoją siostrę Tamar (1-22); Absalom zabija Amnona w zemście za Tamar (23-33); Absalom ucieka do Geszur (34-39);
- 2 Samuela 14 - Joab chce sprowadzić Absaloma, wysyła do króla kobietę, która ma go do tego przekonać (1-23); Absalom mieszka w Jerozolimie, ale Dawid nie chce się z nim spotkać. Do spotkania dochodzi, kiedy Joab zgadza się przedstawić królowi prośbę Absaloma (24-33);
- 2 Samuela 15 - Absalom spiskuje przeciwko Dawidowi, aby samemu obwołać się królem (1-12); Dawid ucieka ze swoim dworem na pustynię, Absalom wkracza do Jerozolimy (13-37);
- 2 Samuela 16 - Dawid spotyka Sibę, sługę Mefiboszeta, który donosi mu, że Mefiboszet chce odzyskać władzę. Dawid oddaje cały majątek Mefiboszeta Sibie (1-4); Szimei z domu Saula przeklina Dawida i rzuca w niego i jego dwór kamieniami. Abiszaj chce go zabić, ale Dawid zabrania: Niech przeklina, gdyż PAN mu kazał (5-14); Achitofel, przyjaciel Dawida, oddaje hołd Absalomowi i radzi mu pójść do nałożnic Dawida (15-23);
- 2 Samuela 17 - Achitofel chce zabrać 12000 mężczyzn i ruszyć za Dawidem, ale Chuszaj radzi Absalomowi zebrać cały lud i osoboście wyruszyć na wojnę (1-13); wtedy Absalom i wszyscy mężczyźni Izraela powiedzieli: lepsza jest rada Chuszaja Arkity niż rada Achitofela. PAN bowiem postanowił zniweczyć dobrą radę Achitofela, aby PAN sprowadził nieszczęście na Absaloma (14); synowie Sadoka i Abiatara donoszą Dawidowi o planach Absaloma, Dawid przeprawia się przez Jordan (15-29);
- 2 Samuela 18 - bitwa wojsk Dawida z wojskiem Absaloma. Klęska i śmierć Absaloma (1-18); Joab wysyła posłańców, aby donieśli Dawidowi o klęsce Absaloma, żałoba Dawida (19-33);
- 2 Samuela 19 - Joab upomina Dawida: Miłujesz tych, którzy cię nienawidzą, a nienawidzisz tych, którzy cię miłują. Pokazałeś bowiem dziś, że dowódcy i słudzy są dla ciebie niczym. Gdyż dzisiaj poznałem, że gdyby Absalom przeżył, a my wszyscy dziś poleglibyśmy, to by ci się bardzo spodobało (1-7); dziesięć pokoleń chce powrotu Dawida. On, słysząc to, także ogłasza, że chce wrócić, ale oddaje przeprawę w rękę Judy, co pozostałe pokolenia mają za złe (8-15,41-43); Dawid wybacza Szimeiemu i Mefiboszetowi, błogosławi Barzillaja, u którego miał dotąd dom w Machanaim (16-40);
- 2 Samuela 20 - Szeba ogłasza bunt dziesięciu pokoleń przeciw Dawidowi. Dawid wysyła wojsko, aby go ścigało. Znajdują go w Abel i oblagają miasto. Kiedy mieszkańcy się dowiadują, dlaczego miasto jest oblężone, ścinają Szebę i wyrzucają jego głowę przez mur. Wówczas Joab odstępuje od oblężenia (1-26);
- 2 Samuela 21 - w Izraelu nastaje głód, a PAN informuje Dawida, że to z powodu Saula, który chciał wytępić Gibeonitów. Dawid rozmawia więc z nimi o zadośćuczynieniu. Gibeonici żądają wydania im siedmiu mężczyzn z domu Saula i zabijają ich przez powieszenie. Dawid grzebie zmarłych razem ze zwłokami Saula i Jonatana w ziemi Beniamina, w grobie Kisza, ojca Saula (1-14); wojna z Filistynami, Dawid i jego ludzie zabijają olbrzymów z rodziny Goliata (15-22);
- 2 Samuela 22 - pieśń Dawida na chwałę PANU, który go wybawił z ręki Saula i wszystkich wrogów (1-51): PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem (1), ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu. Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust buchnął ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego. Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod jego stopami. Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru. Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba. Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste. Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos. Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił. I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy. Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód. Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi (8-18); miłosierdzie Boga dla sprawiedliwych (21-28); Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają (31); Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem. Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni (44,45);
- 2 Samuela 23 - ostatnie słowa Dawida (1-7): Duch PANA mówił przeze mnie, a jego słowo jest na moim języku (2), choć mój dom nie jest taki przed Bogiem, to jednak zawarł ze mną wieczne przymierze, utwierdzone we wszystkim i pewne (5); wojownicy Dawida (8-39);
- 2 Samuela 24 - spis Izraela, gdy szatan pobudził Dawida przeciwko nim, mówiąc: Idź, policz Izraela i Judę (1-9); PAN każe Izraela zarazą za grzech Dawida. Ale gdy Dawid ujrzał Anioła karzącego lud, powiedział do PANA: Oto ja zgrzeszyłem, ja źle postąpiłem. Lecz te owce cóż uczyniły? Proszę, niech twoja ręka obróci się na mnie i na dom mojego ojca (10-17); Dawid kupuje pole, na którym ujrzał anioła, buduje tam ołtarz i składa ofiarę. Plaga w Izraelu zostaje zatrzymana (18-25).
Materiał video: