Streszczenie księgi Abdiasza
Księga Abdiasza liczy 21 wersetów i w kanonie Biblii jest dłuższa jedynie od drugiego i trzeciego listu apostoła Jana. Abdiasz ogłasza nieunikniony wyrok Pański dla Edomu (wersety 1-9). Edomici byli potomkami Ezawa, który otrzymał imię Edom. Brat Ezawa, Jakub, otrzymał imię Izrael i był ojcem narodu izraelskiego. Szorstkie relacje między braćmi znalazły swoje przedłużenie w niełatwej historii stosunków między Edomem i Izraelem. Kiedy jednak Izrael został zaatakowany i wzięty do niewoli w Babilonie, Edomici nie tylko nie przyszli z pomocą, ale wręcz pomogli najeźdzcy, zabijali uciekających Żydów i plądrowali ich majątek (wersety 10-14). Z tej przyczyny Bóg wydaje na Edom swój wyrok. Werset 15 rozpoczyna ostatnią sekcję księgi, ogłaszającą "dzień PANA dla wszystkich narodów". W języku hebrajskim Edom = Ezaw zapisuje się tymi samymi literami co Adam = ludzkość. Świat ludzkości - wszystkie narody - winne są tych samych przestępstw, co Edom i je wszystkie spotka Dzień Pański jako zapłata za niegodziwość. Obecny porządek świata zakończy się w apokalipsie, a na jego gruzach założone zostanie nowe królestwo, które "będzie należeć do PANA". W tym czasie "Ci z krainy południa" - Boży naród wybrany Izrael, weźmie w posiadanie narody i stanie się ziemskim centrum Królestwa Boga, a zwycięzcy powołania Wieku Ewangelii ('wybawiciele') 'wstąpią na górę Syjon' (odziedziczą chwałę duchowej natury), aby wystąpić w roli sędziów ludzkości podczas przyszłego dnia sądu (będą "sądzić górę Ezawa").
Materiał video: