Streszczenie księgi 1 Królów
Księga 1 Królów rozpoczyna swój opis historii Izraela wraz z końcem rządów Dawida. Rozdział 2 opisuje jego śmierć i początek rządów Salomona. Rozdziały 3-10 opisują rządy Salomona, koncentrując się na jego mądrości, bogactwie i potędze, ze szczególnym uwzględnieniem opisu zbudowanej przez niego świątyni. Niewierność króla przymierzu z Bogiem jest przyczyną rozpadu królestwa na dwie części: dwupokoleniowe królestwo Judy i Beniamina oraz dziesięciopokoleniowe królestwo Izraela. Od tego momentu księga relacjonuje równolegle wydarzenia rządów kolejnych królów judzkich i izraelskich:
- 1 Królów 1 - starość Dawida, Szunemitka Abiszag wyznaczona do posługiwania królowi (1-4); Adoniasz, syn Chaggity, obwołuje się królem nad Izraelem (5-10); prorok Natan udaremnia spisek: poleca Batszebie powiadomić Dawida, a następnie sam rozmawia z królem (11-27); Dawid potwierdza prawo Salomona do tronu (28-31); Salomon namaszczony na króla (32-40); Adoniasz zostaje powiadomiony o objęciu tronu przez Salomona, korzy się przed Salomonem, a ten oszczędza mu życie (41-53);
- 1 Królów 2 - ostatnia wola i śmierć Dawida po 40 latach rządów (1-11); Adoniasz prosi Dawida za pośrednictwem Batszeby o rękę Abiszag, w odpowiedzi Salomon wydaje nań wyrok śmierci (12-25); arcykapłan Abiatar odsunięty od posługi kapłańskiej (26,27); Salomon wypełnia testament Dawida: śmierć Joaba (28-34), śmierć Szimejego (36-46); Benajasz, syn Jojady, postanowiony dowódcą wojska w miejsce Joaba, Sadok postanowiony arcykapłanem w miejsce Abiatara (35);
- 1 Królów 3 - Salomon pojął za żonę córkę faraona (1); składanie ofiar dla Pana na wyżynach (2,3); Salomon prosi Boga o mądrość, w zamian otrzymuje również obietnicę sławy i bogactwa (4-15); Salomon rozstrzyga sprawę między dwiema kobietami, z których każda chce być uznana za matkę chłopca (16-28);
- 1 Królów 4 - opis przydziałów stanowisk w administracji królewskiej (1-19); dobrobyt za czasów Salomona (20);
- 1 Królów 5 - pokojowe rządy Salomona, królestwa zależne i ich daniny (1-8); podziw dla mądrości Salomona (9-14); komunikacja Salomona z Hiramem, królem Tyru, przygotowania do budowy świątyni (15-32);
- 1 Królów 6 - siedem lat budowy świątyni Salomona; opis świątyni, jej pomieszczeń i materiałów użytych do budowy (1-37);
- 1 Królów 7 - budowa i opis pałaców Salomona (1-12); odlewy w brązie, które wykonał Hiram przy budowie świątyni: kolumny przy wejściu (13-22), miedziana umywalnia ("morze", 23-26), 10 mis (27-39); podsumowanie prac Hirama (40-47); złote sprzęty świątyni (48-51);
- 1 Królów 8 - sprowadzenie Arki Przymierza do świątyni (1-13); przemowa króla skierowana do ludu (14-21); modlitwa Salomona (22-53); błogosławieństwo ludu (54-61); poświęcenie świątyni (62-66);
- 1 Królów 9 - Pan objawia się Salomonowi, zachęca do wierności przymierzu i ostrzega przed odstępstwem, którego ostateczną konsekwencją będzie zburzenie świątyni (1-9); Hiram otrzymuje dwadzieścia miast jako zapłatę za pomoc przy budowie świątyni i pałacu królewskiego (10-14); rdzenni mieszkańcy Kanaanu stają się robotnikami przymusowymi (20-22); zakres robót przymusowych (15-19,23,24); flota i gromadzenie bogactwa (26-28); ofiary składane przez Salomona (25);
- 1 Królów 10 - wizyta królowej Saby (1-13); opis bogactwa Salomona (14-29);
- 1 Królów 11 - tysiąc żon Salomona (1-3); żony wzięte z narodów Kanaanu odwracają serce króla od Pana (4-8); Bóg dwukrotnie ostrzega Salomona przed kultem obcych bogów, po czym zapowiada rozpad królestwa (9-13); wrogowie Salomona: Hadad Edomita i Rezon (14-25); Jeroboam, syn Nebata z plemienia Efraima, urzędnik królewski, spotyka w drodze proroka Achiasza, która rozrywa płaszcz na pół i zapowiada oddanie Jeroboamowi dziesięć plemion Izraela (26-40); śmierć Salomona po 40 latach rządów, władzę obejmuje jego syn Roboam (41-43);
- 1 Królów 12 - Jeroboam negocjuje z Roboamem zmniejszenie obciążeń w imieniu Izraela (1-11); Roboam odrzuca żądanie ludu i grozi zwiększeniem obciążeń (12-15); bunt 10 pokoleń i obwołanie królem Jeroboama (16-20); Bóg odwodzi Roboama od wojny z Izraelem przez proroka Szemajasza (21-24); Jeroboam stawia złote cielce w Betel i Dan, żeby Żydzi z 10 pokoleń nie chodzili do Jerozolimy, ustanawia kapłanów spoza pokolenia Lewiego i ogłasza nowe święta (25-33);
- 1 Królów 13 - prorok Boży odwiedza Jeroboama w Betel przy ołtarzu i prorokuje przeciw niemu, zapowiada działalność Jozjasza (1-20); prorok korzysta z gościny pomimo zakazu Pana i umiera, zaatakowany w drodze powrotnej przez lwa (21-32); Jeroboam nadal sprzeciwia się nakazom Pana (33,34);
- 1 Królów 14 - choroba i śmierć Abiasza, syna Jeroboama (1,17,18); żona Jeroboama idzie do proroka Achiasza po radę w sprawie syna, a ten zapowiada jego śmierć oraz zakończenie rodu Jeroboama za niewierność (2-16); Jeroboam panował 22 lata, po nim władzę objął jego syn Nadab (20); pogańskie praktyki Judy za rządów Roboama (21-24); wojna z faraonem Sziszakiem i splądrowanie Jerozolimy (25-28); 17 lat rządów Roboama, władzę po nim przejął jego syn Abijjam (21,29-31);
- 1 Królów 15 - 3 lata rządów Abijjama w Judzie (1-8); 41 lat rządów Asy w Judzie, jego posłuszeństwo przymierzu z Bogiem, wojna z królem Izraela i sojusz z Ben-Hadadem, królem Aramu (9-24); rządy Nadaba w Izraelu, spisek Baszy, który zabija Nadaba i morduje cały ród Jeroboama (25-32); rządy Baszy (33-34);
- 1 Królów 16 - Bóg przeklina ród Baszy za niewierność popełnianą na wzór grzechów Jeroboama, śmierć Baszy (1-6); rządy i śmierć Eli, syna Baszy, z rąk Zimriego, który zostaje królem w jego miejsce (7-14); 7 dni rządów i śmierć Zimriego (15-20); walka o władzę w Izraelu, śmierć Tibniego i rządy jego rywala, Omriego (21-28); rządy Achaba, małżeństwo z Jezebel i kult Baala (29-33); odbudowa Jerycha (34);
- 1 Królów 17 - Eliasz zapowiada Achabowi suszę w kraju, sam ukrywa się przy potoku Kerit, gdzie karmią go kruki (1-7); gościna Eliasza u wdowy z Sarepty, Bóg zapowiada, że dzban mąki i baryłka oliwy nie wyczerpią się (8-16); wzbudzenie z martwych syna wdowy (17-24);
- 1 Królów 18 - Eliasz spotyka Obadiasza, wiernego Panu zarządcę pałacu Achaba, i prosi o spotkanie z królem (1-16); Eliasz upomina Achaba i nakazuje zgromadzić kapłanów Baala i Aszery (17-19); znak od Boga: z nieba spada ogień i pożera ofiarę cielca, kapłani pogańscy zostają schwytani i wytraceni (20-40); koniec klęski suszy (41-46);
- 1 Królów 19 - Eliasz ucieka przed Jezebel (1-4); senne widzenie proroka, rozmowa z aniołem i podróż do góry Horeb (5-8); wizja wichury, trzęsienia ziemi i ognia (9-14); Eliasz namaszcza Chazaela na króla Aramu, Jehu na króla Izraela i Elizeusza na proroka (15-21);
- 1 Królów 20 - wojna Achaba z Ben-Hadadem, królem Aramu, Pan wydaje Ben-Hadada w rękę Achaba dwukrotnie, w górach i na równinie (1-34); Achab uwalnia Ben-Hadada, w związku z czym Pan zapowiada przez proroka śmierć Achaba i klęskę Izraela (35-43);
- 1 Królów 21 - Nabot odmawia sprzedaży winnicy Achabowi, w związku z czym Jezebel knuje spisek i Nabot zostaje ukamienowany, a Achab obejmuje jego winnicę (1-16); Eliasz zapowiada śmierć Jezebel i Achaba oraz zakończenie jego rodu (17-29);
- 1 Królów 22 - Achab namawia Jozafata, króla Judy, do walki z Aramem o Ramot w Gileadzie, prorok Micheasz jako jedyny prorokuje mu śmierć (1-28); wojna z Aramem i śmierć Achaba, początek rządów Ochozjasza w Izraelu (29-40); panowanie Jozafata, syna Asy w Judzie, jego oddanie drogom Pańskim (41-51); dwuletnie rządy Ochozjasza w Izraelu, kult Baala (52-54).
Materiał video:
1 Królów 6
1 Krl. 6:1
"W roku czterysta osiemdziesiątym po wyjściu synów Izraela z ziemi Egiptu, w czwartym roku panowania Salomona nad Izraelem, w miesiącu Ziw, to jest drugim miesiącu, Salomon rozpoczął budować dom PANA" (UBG)
Komentarz: werset 1 Krl. 6:1 jest szczególnie interesujący z punktu widzenia chronologicznego. Duża kontrowersja kryje się w liczbie 480 lat od Exodusu do rozpoczęcia budowy świątyni Pana. Moim wnioskiem, który uzasadniam w komentarzu rozszerzonym, jest zaistnienie w tym miejscu błędu podczas przepisywania manuskryptu. Ponieważ w epoce machabejskiej do zapisywania cyfr posługiwano się literami alfabetu (1 litera = 1 cyfra), zaistnienie takiej pomyłki nie było niemożliwe. Istnienie takich pomyłek w tekście Starego Testamentu jest zresztą potwierdzonym faktem. Problem leży w tym, że przyjęcie liczby 480 lat pozostawia na okres sędziów 350 lat, co jest bezpośrednio sprzeczne z innymi świadectwami Pisma Świętego, m.in. Sdz. 11:26 i Dzieje 13:19,20. Osiem podokresów, które wymienia księga Sędziów: 1) niewola u Ammonitów (Sdz. 10:8) - 18 lat, 2) Jefte sędzią (Sdz. 12:7) - 6 lat, 3) Ibcan sędzią (Sdz. 12:8,9) - 7 lat, 4) Elon sędzią (Sdz. 12:11) - 10 lat, 5) Abdon sędzią (Sdz. 12:13,14) - 8 lat, 6) niewola u Filistynów (Sdz. 13:1) - 40 lat, 7) Samson sędzią (Sdz. 15:20, 16:31) - 20 lat, 8) Heli sędzią (1 Sm. 4:18) - 40 lat, razem 149 lat - musiałoby się zmieścić w latach 50. Ponieważ tak duża liczba kontekstowych świadectw Biblii sprzeciwia się liczbie 480 lat podanej w 1 Krl. 6:1, nieuniknionym i jedynym możliwym wnioskiem jest zaistnienie w tym miejscu pomyłki pisarskiej.
Kontekstowe tematy Biblijne:
- rozszerzony komentarz do 1 Krl. 6:1
- chronologia Biblijna
1 Królów 19
1 Krl. 19:9-12
"Tam wszedł do jaskini, gdzie przenocował. A oto słowo PANA doszło do niego: Co tu robisz, Eliaszu? (10) Odpowiedział: Byłem bardzo gorliwy względem PANA, Boga zastępów. Synowie Izraela bowiem porzucili twoje przymierze, zburzyli twoje ołtarze i pomordowali mieczem twoich proroków. Ja sam tylko pozostałem i szukają mojej duszy, aby mi ją odebrać. (11) Wtedy on powiedział: Wyjdź, stań na górze przed PANEM. A oto PAN przechodził, a potężny i gwałtowny wiatr rozrywał góry i kruszył skały przed PANEM, ale PAN nie był w tym wietrze. Po wietrze było trzęsienie ziemi, ale PAN nie był i w tym trzęsieniu ziemi. (12) Po trzęsieniu ziemi był ogień, ale PAN nie był w ogniu. A po tym ogniu był cichy i delikatny głos" (UBG)
Komentarz: wizja Eliasza zapisana w 1 Krl. 19:9-12 opisuje społeczne aspekty paruzji (drugiej obecności) Chrystusa. Wiatr symbolizuje szybko rozchodzącą się informację - w tym przypadku informację o nadchodzącej apokalipsie. Trzęsienie ziemi symbolizuje panikę, w jaką wpadną narody słuchające tej wiadomości. Na końcu ogień anarchii strawi społeczeństwo w ostatnim okresie bezpośrednio poprzedzającym zderzenie ziemi z planetoidą, która wykona wyrok Pański. W apokalipsie dokona się zagłada obecnego porządku świata, aby następnie ludzkość mogła usłyszeć "cichy i delikatny głos" rozpoczynających się rządów Chrystusa.
Kontekstowe tematy Biblijne: