Omówienie 1 listu Jana
1 list Jana nie posiada określonego adresata. Brak jest pozdrowień na początku i na końcu listu. Autor zwraca się do adresatów w liczbie mnogiej, co sugeruje, że jego tekst ma raczej charakter rozprawy kierowanej do wszystkich wierzących. Treść listu z kolei sugeruje, że został on napisany znacznie później niż większość ksiąg Nowego Testamentu. Nie wspomina apostoł o judaizmie, który tak często pojawiał się we wcześniejszych pismach jako jedno z podstawowych zagrożeń młodego zboru chrześcijańskiego. Nie nawiązuje w żaden sposób do Starego Testamentu i jego typów wypełniających się pod Nowym Przymierzem. Wielokrotnie nawiązuje natomiast do zagrożeń, które pojawiły się wewnątrz zboru w wyniku odstępstwa. Jan pisze wprost, że "teraz pojawiło się wielu antychrystów" (1 Jn. 2:18 UBG), dlatego trzeba przypomnieć czytelnikom listu podstawowe prawdy wiary: nasz Pan, który wcześniej istniał u Ojca, został objawiony światu, aby przynieść słowo życia - naukę Ewangelii. Wierzący w Chrystusa otrzymują miłość prawdy, która rodzi w nich pragnienie jej poznawania oraz uzdalnia do jej rozumienia (symbol światła). Dzięki kierownictwu Słowa Pańskiego naśladowcy Zbawiciela potrafią zachowywać przykazania Boże, co jest dla nich źródłem nadziei na życie wieczne:
- 1 Jana 1 - głosimy słowo życia, które objawiło się w Jezusie Chrystusie i jest źródłem naszej jedności z Bogiem (1-4); Bóg jest światłością i podobnie nasza jedność z Nim wymaga chodzenia w świetle, a krew Jezusa oczyszcza nas z grzechów (5-7); zwodzi siebie ten, kto sądzi, że jest bez grzechu. Przyznanie się do grzechu otwiera drogę do jego odpuszczenia (8-10);
- 1 Jana 2 - nie grzeszyć, a jeśli zgrzeszymy, Jezus jest naszym orędownikiem (1); on jest ofiarą za grzechy nasze i całego świata (2); znamy go, jeśli przestrzegamy przykazań (3,4); miłość doskonała w tym, kto zachowuje jego słowo (5-7); kto miłuje, ten jest w światłości (8-11); nie miłować świata, który przemija (12-17); pojawiło się wielu antychrystów (18,19); macie namaszczenie i znacie prawdę (20,21,27); antychrystem ten, kto nie uznaje, że Jezus jest Chrystusem (22,23); obietnicą, którą mamy, jest życie wieczne (25); trwać w Chrystusie (24,28); kto postępuje sprawiedliwie, narodził się z Boga (29);
- 1 Jana 3 - obdarzeni miłością, aby stać się dziećmi Bożymi (1); gdy on się ukaże, będziemy do niego podobni i zobaczymy go takim, jakim jest (2); być czystym, tak jak on jest czysty (3); bezprawie grzechu (4); Jezus przyszedł zgładzić grzechy (5); w nim nie ma grzechu i ci, którzy są w nim, nie grzeszą (6,7); kto się narodził z Boga, nie grzeszy (9); dzieci Boga i diabła (8,10); przykazanie miłości (11-24): Kain zabił, bo jego czyny były złe (12), przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy (14), po czym poznać miłość (16), miłować czynem i prawdą (18);
- 1 Jana 4 - rozeznawać duchy, bo wyszło wielu fałszywych proroków (1); duch Boga wyznaje, że Jezus przyszedł w ciele (2,3); miłość Boża (7-21): każdy, kto miłuje, narodził się z Boga (7), Bóg jest miłością (8), miłość polega na tym, że On nas umiłował i posłał swojego syna jako ofiarę przebłagalną (10), w miłości nie ma bojaźni (18), miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował (19), kłamie ten, kto wyznaje miłość do Boga, a jednocześnie nienawidzi brata (20,21);
- 1 Jana 5 - kto wierzy, że Jezus jest Chrystusem, narodził się z Boga (1); miłość do Boga polega na przestrzeganiu Jego przykazań (3); zwycięstwo nad światem (4,5); świadectwo Boga o Jezusie przez ducha, wodę i krew (6-12): duch jest prawdą (6); Bóg wysłuchuje modlitw zgodnych z Jego wolą (14); grzech, który nie prowadzi na śmierć (16-17); kto się narodził z Boga, nie grzeszy i Zły nie ma dostępu do niego (18); świat w mocy Złego (19); Syn Boży przyszedł i dał nam umysł zdolny do poznania Boga (20).
1 Jana 2
1 Jn. 2:2
"I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata" (UBG)
Komentarz: w oryginale apostoł Jan używa greckiego hilasmos [G2434] oznaczającego ubłaganie/ przebłaganie Bożego gniewu. W Nowym Testamencie słowo to pojawia się tylko dwa razy: w 1 Jn. 2:2 i 1 Jn. 4:10. Gniew Boga objawiający się karaniem związany jest z nieprzestrzeganiem Jego prawa. Jezus tymczasem jako Słowo Życia przynosi Ewangelię, której wypełnianie rodzi pokój między Bogiem i człowiekiem (1 Jn. 1:1-3). Nieprzypadkowy w tym kontekście jest podział, którego dokonuje Jan, na "nasze grzechy" i "grzechy całego świata". Obecnie bowiem z wartości ofiary Jezusa Chrystusa korzystają tylko weń wierzący - tylko ci, którzy przestrzegają jego nauki i dzięki niej przeobrażają się na obraz Pana. Ci, którzy weń nie wierzą, nie mogą tym samym skorzystać z jego ofiary, ponieważ nie znają i nie przestrzegają jego przykazań. Dla świata przyjdzie jednak jego właściwy czas, kiedy w przyszłym Królestwie Chrystusa zmartwychwstała ludzkość otrzyma pełnię ducha i wszelką sposobność, aby powrócić do społeczności z Bogiem.
Kontekstowe tematy Biblijne: