Jezus ma moc odzyskać swoje życie po złożeniu go w ofierze, co jest interpretowane jako argument przemawiający na rzecz jego Bóstwa, jakoby będąc Bogiem, mógł sam siebie wskrzesić. Moc, o której mówi Jezus, jest więc tutaj widziana w znaczeniu greckiego dynamis, w kategoriach siły, potęgi, czy energii niezbędnej do osiągnięcia efektu, w tym przypadku - zmartwychwzbudzenia.
Greckie słowo eksusia, które zostało w Jn. 10:17,18 przetłumaczone jako "moc", jest dość pojemne znaczeniowo. Ono również oznacza posiadanie energii, jak to zostało opisane powyżej, co znajduje swoje potwierdzenie w tekstach Nowego Testamentu (m.in. Mt. 9:8; Mk. 3:15; Dzieje 8:19). Nie jest to jednak po prostu synonim dynamis. Znaczenie eksusia jest znacznie szersze niż tylko określenie siły czy energii. Przegląd Biblijnych przypadków jego wystąpienia pokazuje, że znacznie częściej oznacza ono władzę (m.in. Mt. 8:9; 21:23,24; Mk. 6:7; Łk. 4:36; 19:17; Jn. 19:10,11), prawo (m.in. Hbr. 13:10; Obj. 9:10; 11:6; 13:5; 22:14) lub wolność (m.in. 1 Kor. 8:9; 9:4,5).
Choć wspólnym mianownikiem wszystkich tych znaczeń jest posiadanie możliwości uczynienia czegoś, nie zawsze musi to być bezpośrednio związane z posiadaniem mocy, energii (dynamis). Osoba może posiadać eksusia - wolność, prawo lub władzę bez jednoczesnego posiadania dynamis. Wystarczy, że dynamis jako środek przymusu lub gwarancji prawnej jest w ręku jednostki, która jest w tej osobie reprezentowana. Tak na przykład policjant posiada eksusia, choć nie musi posiadać dynamis. Może być człowiekiem całkiem skromnej postawy - wystarczy, że środki przymusu są w ręku organizacji, którą reprezentuje.
Ten sam element jest wyraźnie widoczny w aspekcie wolności. Jednostka posiada wolność niekoniecznie dlatego, że jest wystarczająco potężna, by ją sobie wywalczyć. Zwykle jest tak dlatego, że gwarantem tej wolności jest ktoś większy, ktoś posiadający dynamis. Podobnie zostało to przedstawione przez apostoła Pawła w odniesieniu do wolności, czy też prawa, chrześcijan do spożywania pokarmów ofiarowanych bożkom (1 Kor. 8:9). O tym, skąd pochodzi ta nasza wolność, przeczytamy zaraz na samym początku wywodu Pawła: "Zatem jeśli chodzi o spożywanie pokarmów, które już były bożkom złożone na ofiarę, wiemy dobrze, że nie ma na świecie ani żadnych bożków, ani żadnego boga, prócz Boga jedynego. A choćby byli na niebie i na ziemi tak zwani bogowie - jest zresztą mnóstwo takich bogów i panów - dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy" (1 Kor. 8:4-6 BT).
Nasza eksusia jest więc wolnością w Bogu przez Jezusa Chrytusa. Bóg jest tym, "od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy", a więc jest najwyższym źródłem władzy - eksusia - a także mocy - dynamis, czyli najwyższym gwarantem naszej wolności. Nasz Pan jest z kolei najwyższym wyrazicielem tej mocy i władzy, "przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy" - nie tylko istniejemy, ale także dzięki jego zasłudze mamy prawo stania się dziećmi Bożymi i członkami jego Ciała - Ciała Chrystusa (Rzym. 8:14-17; 1 Kor. 12:27).
Wracając więc bezpośrednio do Jn. 10:17,18, czy są jakieś argumenty, poza argumentami natury wyznaniowej, przemawiające za ograniczeniem w omawianym tekście znaczenia eksusia wyłącznie do formy dynamis? Z całą pewnością przeciwko takiemu spojrzeniu przemawia bezpośredni Biblijny kontekst. Bezpośrednio po stwierdzeniu, że ma moc odzyskać swoje życie, oddawszy je uprzednio w ofierze, Jezus mówi: "Taki nakaz (gr. entole - rozkaz, polecenie) otrzymałem od mojego Ojca". A więc źródłem tej "mocy" - eksusia - naszego Pana jest jego Ojciec. Jezus wyraźnie podkreśla w tym miejscu swoją zależność od Boga i swoje posłuszeństwo, co też czyni przy wielu innych okazjach (np. Jn. 6:44,57; 8:28,42). W związku z tym, jak już wcześniej zostało to pokazane, właściwszym jest w tym wersecie przyjęcie znaczenia możności lub prawa. Tak też ten werset oddaje np. przekład Nowego Świata: "Mam prawo ją [swoją duszę] dać i mam prawo ją znowu otrzymać".
Jezus dobrowolnie podjął swoją misję i wypełnił ją bez zarzutu, zachowując siebie niesplamionym przez grzech (Hbr. 7:26), w związku z czym miał prawo spodziewać się zmartwychwzbudzenia. "Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami" (Dzieje 2:24,32 BT).