Apokalipsa - objawienie się Chrystusa w sposób fizyczny dla oczu świata w ucisku kończącym obecny system rzeczy, aby w jego miejsce zaprowadzić porządek przyszłego tysiącletniego Królestwa
Ciało - 1) fizyczna powłoka, 2) charakter
Ciało Chrystusa - wspólnota wszystkich wierzących w Jezusa Chrystusa, wybranych i niewybranych
Charyzmat - dar łaski w postaci 1) określonej zdolności lub cechy umysłu lub charakteru wybranych umożliwiającej im podejmowanie określonego rodzaju usługiwania w społeczności (np. nauczanie, interpretacja proroctw, praca charytatywna), 2) możliwości dokonywania nadprzyrodzonych aktów (mówienie językami, uzdrawianie) lub 3) sprawowania urzędu w społeczności, wynikającego z innych posiadanych charyzmatów (diakon, starszy, prorok).
Chrzest duchem - dosłownie 'zanurzenie w naukę'. Rozwój w dojrzałości zrozumienia i stosowania prawdy
Duch - 1) istota duchowa; 2) nauka, doktryna; 3) wpływ, moc kształtowania; 4) jako pojęcie opisujące umysł oznacza a) zrozumienie, b) usposobienie, c) wolę
Dusza - 1) istota żyjąca (duchowa lub cielesna), 2) zupełna osobowość, obejmująca ducha (umysł) i ciało (charakter)
24 starszych - członkowie królewskiego kapłaństwa, którzy otrzymują zmartwychwstanie do duchowej chwały w charakterze współkrólów i współkapłanów z Jezusem Chrystusem w przyszłym Królestwie (najwyższa z klas ludu Bożego)
Dzień sądu - okres tysiącletniego Królestwa Chrystusa, poczas którego zmartwychwstała ludzkość będzie sądzona we wszystkich czterech znaczeniach sądu, tj. najpierw będzie pouczona o prawie Bożym, będzie próbowana - sprawdzana pod kątem postępów czynionych w kierunku reformy charakteru, karcona w przypadku nieumyślnych przestępstw i na końcu osądzona wyrokiem na życie lub śmierć
Epifania - oświecenie, objawienie się Boga oczom zrozumienia
Klucze Królestwa - uprawnienie przyznane apostołowi Piotrowi przez Jezusa Chrystusa do wykonywania władzy prawodawczej i sądowniczej w Królestwie Bożym, podczas przyszłego sądu ludzkości (Mt. 16:19)
Kościół - członkowie Ciała Chrystusowego włączeni na mocy Bożego wyboru w obecnym Wieku Ewangelii
Królewskie kapłaństwo - wszyscy powołani (w znaczeniu 2), którzy dzięki doświadczeniu chrztu duchem mają nadzieję na zmartwychwstanie do chwały Boskiej natury oraz stanowiska królów i kapłanów z Jezusem Chrystusem
Księga życia - symboliczny spis wszystkich, którzy przez wiarę w Jezusa Chrystusa dostąpili spłodzenia z ducha, a tym samym w duchu zostali przywróceni do życia, tzn. wyjęci spod wyroku śmierci, jaki mamy w Adamie
Lewici - w Starym Testamencie potomkowie Lewiego, którzy zostali ustanowieni do pomocy kapłanom w sprawowaniu ich posługi w Przybytku. W Nowym Testamencie antytypem lewitów są wierzący zrodzeni z ducha
Miecz obosieczny - określenie Słowa Bożego, jakiego użył apostoł Paweł w Hbr. 4:12, wskazujące na moc Pisma do rozdzielenia duszy i ducha. Zgodnie z równaniem: dusza - duch = ciało, nauka Boża pozwala wierzącym identyfikować w sobie myślenie i uczynki ciała, aby móc je skutecznie eliminować w procesie usprawiedliwienia
Miłość agape - miłość prawdy, wola jej poznawania i stosowania, która prowadzi wybranych przez kolejne stopnie duchowego rozwoju: spłodzenie z ducha, zrodzenie z ducha, chrzest duchem
Nawrócenie - (gr. epistrofe) - dosłownie 'zmiana, zwrot' - wynikająca z pokuty aprobata dla zasad Bożych, pozytywna ocena sprawiedliwego postępowania
Nowe Przymierze - relacja Boga z człowiekiem oparta na warunkach usprawiedliwienia, a zatem wymagająca pokuty i nawrócenia, które będą przyjęte i zapoczątkują proces rzeczywistej reformy charakteru według zasad Boskiej sprawiedliwości
Nowe stworzenie - nowy umysł człowieka zapoczątkowany przez spłodzenie z ducha, kształtowany przez rozwój znajomości prawdy i dojrzałość jej stosowania
Odkupienie - zapewnienie przez Jezusa Chrystusa równoważnej ceny za przestępstwo Adama - ceny doskonałego posłuszeństwa Bogu w wydawaniu świadectwa prawdzie
Ofiara Jezusa Chrystusa - cena równoważna (gr. anti-lytron), jaką zapłacił Jezus dla uwolnienia ludzkości od stutków grzechu pierworodnego: posłuszeństwo za nieposłuszeństwo, czyn sprawiedliwy za czyn niesprawiedliwy (Rzym. 5:18,19)
Paruzja - niewidzialna obecność Jezusa Chrystusa, która bezpośrednio poprzedzi rządy Chrystusa na ziemi. Będzie ogłoszona światu za pomocą 'znaku Syna Człowieczego' - dużej wielkości asteroidy, która z ziemi będzie widoczna niczym jasna gwiazda, a która przy ponownym przelocie uderzy w naszą planetę, dając w ten sposób początek apokalipsie, a w dalszej konsekwencji epifanii - objawieniu się Chrystusa światu i zapoczątkowaniu jego Królestwa.
Pieczęć ducha - wpływ spłodzonego z ducha umysłu, który reformuje charakter, 'odciskając' w nim posiadany wzór prawdy niczym pieczęć odciska posiadaną strukturę w materiale plastycznym
Pokuta - (gr. metanoia) - dosłownie 'zmiana myślenia' - motywowane miłością obowiązkową (pobożnością) odwrócenie się od postępowania sprzecznego z zasadami Bożymi, dezaprobata dla grzechu
Poświęcenie - 1) oddzielenie od grzechu, 2) służba dla Słowa Bożego w jego badaniu, nauczaniu i ewangelizacji
Powołanie - 1) ogłaszanie Ewangelii zapraszające słuchających do pokuty i nawrócenia, 2) udzielenie przez Boga ducha nowego zrodzenia wybranym, którzy słuchają Ewangelii i podejmują pokutę
Poznanie - (gr. gnosis) - rozumowe pojmowanie prawdy, znajomość Słowa Bożego (dotyczy nowego stworzenia); (gr. epignosis) - wzór prawdy wypracowany w charakterze pieczęcią ducha świętego (dotyczy wewnętrznego człowieka)
Sąd - 1) nauczanie, 2) próbowanie, 3) karcenie, 4) wydanie wyroku
Spłodzenie z ducha - zapoczątkowanie nowego stworzenia przez ducha miłości prawdy, który udzielany jest wybranym na warunku pokuty w imię Jezusa Chrystusa
144 000 wybranych - członkowie królewskiego kapłaństwa, którzy otrzymują zmartwychwstanie do duchowej chwały w charakterze współkapłanów z Jezusem Chrystusem w przyszłym Królestwie (druga najwyższa z klas ludu Bożego, niższa tylko od 24 starszych)
Usprawiedliwienie - proces naprawy charakteru człowieka aż do całkowitej zgodności z Boską sprawiedliwością. Proces usprawiedliwienia zaczyna się w momencie pokuty, ale pełne jego wykonanie wymaga spełnienia podstawowego warunku w postaci narodzenia się z ducha
Wewnętrzny człowiek - podświadomy obszar osobowości, charakter
Wieczerza Pańska - uroczystość ustanowiona przez Jezusa Chrystusa podczas ostatniej Paschy spędzonej z uczniami. Wierzący w Chrystusa spotykają się na obchodach Wieczerzy raz w roku, w dzień Paschy (14 Nisan), aby pić wino i jeść przaśny chleb na pamiątkę śmierci Pana
Wielka rzesza - zrodzeni z ducha wierzący (antytypiczni lewici), którzy zostaną przeprowadzeni przez wielki ucisk kończący obecny system rzeczy, aby następnie przy inauguracji Królestwa Bożego dostąpić przemiany do duchowej natury
Woda - symbol 1) ducha św. (Jn. 7:37-39), 2) doktryn prawdy (Iz. 55:10,11; PnP. 5:2; Iz. 11:9; Jak. 3:10-12; 2 Pt. 2:15-17)
Wybrani - wierzący, którzy przez pokutę otrzymują ducha poświęcającej miłości agape, doświadczając w ten sposób spłodzenia z ducha
Zadatek ducha - agape - miłość prawdy, którą otrzymują wybrani czyniący pokutę w imię Jezusa, a która jest w nich źródłem spłodzenia z ducha (zapoczątkowania nowego umysłu)
Zmartwychwstanie - odrodzenie 1) ciała - odtworzenie fizycznej powłoki człowieka, 2) ducha - odrodzenie umysłu, zmiana sposobu myślenia dokonana przez pokutę i nawrócenie
Zrodzenie z ducha - 1) zapoczątkowanie nowej osobowości przez pracę nowego stworzenia w kierunku utrwalenia w charakterze pozyskanego wzoru prawdy, 2) zmartwychwstanie do duchowej natury