Komentarze do Ewangelii Marka

Omówione fragmenty: 9:2-9 | 14:22-24

Streszczenie Ewangelii Marka

Najkrótsza Ewangelia autorstwa kuzyna Barnabasa, w 93 proc. swojej treści zawiera informacje podane w innych Ewangeliach, zwłaszcza Ewangelii Mateusza. Pomija jednak pewne wątki, m.in. Kazanie na Górze, zawiera także niewiele przypowieści. Tekst Marka został najwyraźniej napisany z myślą o obiorcach spoza Izraela. Ewangelista szerzej objaśnia żydowskie zwyczaje raczej nieznane nie-Żydom, wartość monet podaje w walucie rzymskiej, częściej niż inni ewangeliści używa słów łacińskich. Ewangelia Marka występuje we wszystkich najstarszych katalogach i uznawana jest za autentyczną. Nie jest natomiast uznawane za autentyczne zakończenie dodawane niekiedy po 8 wersecie 16 rodziału. Ewangelia Marka bardziej niż inne Ewangelie skupia się w większym stopniu na opisie działalności Jezusa niż na treści nauk:
- Marka 1 - charakterystyska i służba Jana Chrzciciela; proroctwo Izajasza o głosie, który woła na pustynii; chrzest i kuszenie Jezusa; początek działalności Jezusa i powołanie pierwszych uczniów; uzdrowienie opętanego w synagodze w Kafarnaum; uzdrowienie teściowej Piotra; oczyszczenie trędowatego;
- Marka 2 - uzdrownie paralityka (wstań, twoje grzechy są opuszczone); powołanie Lewiego; posiłek z celnikami i grzesznikami (nie przyszedłem powoływać sprawiedliwych, ale grzeszników); rozmowa z faryzeuszami na temat zachowywania postu i sabatu (sabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu);
- Marka 3 - uzdrowienie człowieka z bezwładną ręką; wybór dwunastu apostołów; odpowiedź Jezusa na zarzut, że wyrzuca demony mocą szatana; grzech przeciw duchowi świętemu nie będzie wybaczony; kto wypełnia wolę Boga, ten jest moim bratem;
- Marka 4 - przypowieść o siewcy i jej wyjaśnienie; cel mówienia w przypowieściach; lampę stawia się na świeczniku, nie pod kloszem; temu, kto ma, będzie dodane; przypowieść o ziarnie (które wzrasta, kiedy siewca śpi); przypowieść o ziarnie gorczycy (najmniejsze z nasion staje się większe od innych drzew); uciszenie burzy na jeziorze;
- Marka 5 - uzdrowienie opętanego (Jezus wypędza z człowieka demony, które wchodzą w stado świn i rzucają je z urwiska do jeziora); uzdrowienie kobiety cierpiącej na krwotok; wskrzeszenie córki Jaira;
- Marka 6 - nauczanie w Nazarecie, niewiara mieszkańców miasta; Jezus rozsyła uczniów parami do służby ewangelizacyjnej; śmierć Jana Chrzciciela; cudowne rozmnożenie chleba i ryb dla tłumu; Jezus chodzi po wodzie jeziora;
- Marka 7 - spór z faryzeuszami o tradycję jedzenia nieumytymi rękami; Nie ma nic z zewnątrz, co wchodząc w człowieka, mogłoby go skalać, ale to, co z niego wychodzi, to kala człowieka; wypędzenie demona z córki greczynki; uzdrowienie głuchego;
- Marka 8 - cudowne rozmnożenie chleba i ryb; strzeżcie się zakwasu faryzeuszy; uzdrowienie ślepego; Jezus pyta uczniów, za kogo uważają go ludzie i opowiada o nadchodzącej śmierci i zmartwychwstaniu; gromi Piotra, który przekonuje, że nic takiego się nie stanie; ktokolwiek chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną;
- Marka 9 - wizja przemienienia na górze; przyjście Eliasza; wypędzenie niemego demona przez Jezusa, niemoc uczniów; kto jest największy, musi być ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich; o człowieku, który wypędzał demony w imię Jezusa, nie chodząc z nim (kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami); unikać zgorszenia;
- Marka 10 - czy wolno człowiekowi oddalić żonę (co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza); Królestwo Boże należy do takich jak dzieci; jakże trudno tym, którzy mają bogactwa, wejść do królestwa Bożego (o dostojniku, który chciał odziedziczyć życie wieczne, czynił wszystko, co jest w prawie, ale nie chciał porzucić majątku); Jakub i Jan chcą siedzieć po lewicy i po prawicy Pana w jego Królestwie; Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i aby dać swe życie na okup za wielu; uzdrowienie ślepego w bramie Jerycha;
- Marka 11 - triumfalny wjazd do Jerozolimy; wypędzenie kupców ze świątyni; przekleństwo drzewa figowego; kto powie tej górze: podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi w swoim sercu, lecz będzie wierzył, że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie; przebaczenie warunkiem otrzymania przebaczenia;
- Marka 12 - przypowieść o winnicy; czy należy płacić podatek cezarowi; czyją żoną przy zmartwychwstaniu będzie kobieta, która miała siedmiu mężów; które przykazanie jest największe ze wszystkich; jak Chrystus może być synem Dawida, skoro sam Dawid nazywa go Panem; ostrzeżenie przed obłudą faryzeuszy; uboga wdowa wrzuciła do skarbony świątynnej więcej niż inni, bo wrzuciła swój majątek, kiedy inni wrzucają z tego, co im zbywa;
- Marka 13 - zapowiedź i znak zburzenia świątyni; obrzydliwość spustoszenia; znak powtórnego przyjścia Syna Człowieczego;
- Marka 14 - namaszczenie Jezusa olejkiem; wizyta Judasza u kapłanów, umówienie zdrady; przygotowanie i obchody Paschy; ustanowienie Pamiątki Wieczerzy Pańskiej; zapowiedź zdrady Judasza; byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził; zapowiedź trzykrotnego zaparcia się Piotra; modlitwa w Getsemani; pojmanie Jezusa; przesłuchanie przed Sanhedrynem; Piotr wypiera się Jezusa;
- Marka 15 - przesłuchanie u Piłata; tłum zwalnia Barabasza, Jezus skazany na śmierć; ukrzyżowanie i pogrzeb Jezusa;
- Marka 16 - wskrzeszenie Jezusa; wizyta niewiast w grobowcu.

Marka 9

Mk. 9:2-9

"A po sześciu dniach Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i wprowadził ich samych na wysoką górę, żeby byli na osobności. I przemienił się przed nimi. (3) A jego szaty stały się lśniące i bardzo białe, jak śnieg, jak żaden folusznik na ziemi nie potrafi wybielić. (4) I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. (5) Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być. Postawmy więc trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. (6) Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, gdyż byli przestraszeni. (7) I pojawił się obłok, który ich zacienił, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, jego słuchajcie. (8) A nagle, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli obok siebie, tylko samego Jezusa. (9) A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie mówili o tym, co widzieli, aż Syn Człowieczy powstanie z martwych" (UBG)

Komentarz: wizja przemienienia Pańskiego opisana w Mt. 17:1-9, a także Mk. 9:2-9 i Łk. 9:28-36, jest symbolicznym obrazem duchowego doświadczenia wierzących. Wiara rozpoczyna się bowiem pośród obłoku 'mglistych' pojęć o Bogu i zbawieniu w Chrystusie, ale z mocnym przekonaniem, że Jezus tym właśnie zapowiedzianym Synem Bożym i Zbawicielem świata. Przekonanie to, powodowane miłością prawdy, prowadzi do duchowej dojrzałości - pełnego uczestnictwa wierzących w duchowej fazie królestwa - w której oświeceni nauką Ewangelii (Jezus w białych szatach i z jasnym obliczem) i pozaobrazowym znaczeniem Zakonu Mojżeszowego (Mojżesz), wierzący wieku Ewangelii (Eliasz) w pełni budowani są w Boży kościół. W ten sposób 'Syn Człowieczy przychodzi w swoim królestwie' do tych, którzy go przyjmują.

Marka 14

Mk. 14:22-24

"A gdy jedli, Jezus wziął chleb, pobłogosławił, połamał i dał im, mówiąc: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało. (23) Potem wziął kielich, złożył dziękczynienie i dał im. I pili z niego wszyscy. (24) I powiedział im: To jest moja krew nowego testamentu, która się za wielu wylewa" (UBG)

Komentarz: przyjmowanie pamiątkowych symboli chleba i wina pokazuje udział wierzących w Nowym Przymierzu. Chleb jest symbolem ciała (które także w Biblii oznacza charakter) oraz nauki Słowa Bożego. Spożywając niekwaszony chleb, pokazujemy w ten sposób karmienie się niekwaszoną błędem nauką Ewangelii, która zmienia charakter, czyniąc nas Ciałem Chrystusa. Wino oznacza krew, która z kolei jest symbolem życia. Ofiara krwi jest ofiarą życia czynioną w pełnym zaufaniu do Boga. Pijąc pamiątkowe wino, dajemy wyraz wierze, która składa życie w ofierze dla prawdy.